Łuszczyca krostkowa – przyczyny, objawy i leczenie

Łuszczyca krostkowa – przyczyny

Łuszczyca krostkowa to jedna z rzadziej spotykanych odmian łuszczycy. Podobnie jak w przypadku innych rodzajów tej choroby, przyczyny łuszczycy krostkowej nie są do końca znane, ponieważ na jej rozwój wpływa wiele czynników. Często wymienianym podłożem zmian łuszczycowych są uwarunkowania genetyczne oraz zaburzenia w prawidłowym funkcjonowaniu układu odpornościowego. Oprócz tego wpływ na wystąpienie wykwitów skórnych mają również czynniki zewnętrzne, takie jak:

• nieprawidłowe nawyki żywieniowe, 
• nadużywanie alkoholu, 
• palenie tytoniu, 
• długotrwały stres, 
• niewłaściwa higiena rąk, 
• stosowanie niektórych leków (m.in. leków normotymicznych przyjmowanych w chorobie afektywnej dwubiegunowej czy niesteroidowych leków przeciwzapalnych),
• urazy i podrażnienia skóry, 
• ciąża.

Łuszczyca krostkowa występuje najczęściej u osób powyżej 50. roku życia i dotyka w tym samym stopniu zarówno kobiety, jak i mężczyzn. Łuszczyca u dzieci pojawia się rzadko i zwykle jej przebieg jest łagodniejszy niż u dorosłych.

Łuszczyca krostkowa – objawy

Zmiany skórne w przebiegu łuszczycy krostkowej, choć są do siebie podobne, można podzielić ze względu na ich umiejscowienie w różnych częściach ciała. Oprócz tego różnice obejmują dodatkowe objawy (poza dermatologicznymi) oraz stopień zaawansowania choroby. Wśród odmian łuszczycy krostkowej wyróżnia się: 

• Łuszczycę krostkową uogólnioną, uznawaną za najcięższą postać choroby. Zmiany skórne w postaci ropnych krost pojawiają się na całej powierzchni ciała, zwykle z wyjątkiem twarzy. Skóra jest zaczerwieniona, podrażniona i uporczywie swędzi. Nadmierne łuszczenie się skóry może powodować również spełzanie naskórka pod wpływem pocierania palcem. W przebiegu łuszczycy krostkowej uogólnionej u chorych pojawiają się także inne objawy, takie jak gorączka, dreszcze, nudności, ból głowy, bóle stawów oraz ogólne osłabienie organizmu. 
• Łuszczycę krostkową dłoni i stóp, która charakteryzuje się występowaniem zmian skórnych w obrębie dłoni i palców u rąk, a także na podeszwach i palcach u stóp. Ze względu na swoje umiejscowienie powoduje dolegliwości bólowe oraz utrudnia wykonywanie codziennych czynności. Łuszczyca krostkowa dłoni i stóp w dużym stopniu dotyka kobiety, mężczyźni chorują na nią znacznie rzadziej. Może współistnieć z innymi zmianami łuszczycowymi, a także przybierać formę ciągłego krostkowego zapalenia skóry kończyn, które ogranicza się jedynie do paliczków dalszych palców rąk i stóp, powodując tzw. łuszczycę ograniczoną. 

Charakterystycznym objawem łuszczycy krostkowej, jak sama nazwa wskazuje, są krosty o różnej wielkości wypełnione jałową, ropną treścią, w której zamiast bakterii znajdują się białe krwinki. W zależności od stopnia zaawansowania choroby, łuszczyca krostkowa stanowi mniejsze lub większe zagrożenie zdrowia pacjenta, a w przypadku łuszczycy uogólnionej nawet życia chorego. Zmiany skórne mogą pojawiać się w bardzo krótkim czasie i objąć większość powierzchni ciała nawet w ciągu doby.

Łuszczyca krostkowa – leczenie

Łuszczyca krostkowa ze względu na to, że jest poważną i nierzadko groźną dla zdrowia i życia pacjenta chorobą, wymaga leczenia pod kontrolą dermatologa. Właściwa diagnostyka choroby, oparta na badaniach laboratoryjnych (m.in. morfologii krwi, OB i białku całkowitym) oraz szczegółowym wywiadzie lekarskim, pozwala na postawienie właściwej diagnozy i wdrożenia odpowiedniej terapii, z wykorzystaniem leczenia ogólnego i miejscowego. Często już samo badanie fizykalne pozwala na rozpoznanie choroby, ponieważ łuszczyca krostkowa ma bardzo charakterystyczny przebieg. To pozwala łatwo odróżnić ją od innych rodzajów łuszczycy, np. łuszczycy odwróconej. 

Leczenie łuszczycy krostkowej uzależnione jest od postaci oraz stopnia zaawansowania choroby. Łuszczyca krostkowa uogólniona, która jest najcięższą odmianą łuszczycy, wymaga leczenia w warunkach szpitalnych. Opiera się ono na odpowiednim nawodnieniu chorego, antybiotykoterapii, stosowaniu leków miejscowych oraz doustnym podawaniu glikokortykosteroidów w celu złagodzenia stanu zapalnego. Nieleczona łuszczyca krostkowa uogólniona może prowadzić do rozwoju sepsy oraz niewydolności wielonarządowej, w tym niewydolności nerek czy wątroby. 

W leczeniu łuszczycy krostkowej dłoni i stóp czy ciągłego krostkowego zapalenia skóry kończyn wykorzystuje się najczęściej połączenie różnych metod, które stosowane są w leczeniu łuszczycy. W łagodnym przebiegu choroby często wystarcza zastosowanie preparatów miejscowych nanoszonych na skórę oraz przyjmowanie doustnych leków na łuszczycę, opartych m.in. na glikokortykosteroidach, retinoidach czy cygnolinie.

Łuszczyca krostkowa – domowe sposoby

Łuszczycy krostkowej nie można leczyć na własną rękę, a wyłącznie pod opieką specjalisty, który na podstawie oceny wykwitów skórnych wdroży odpowiednie leczenie. Dużą rolę w łagodzeniu objawów łuszczycowych odgrywa właściwa pielęgnacja skóry, która powinna opierać się na dermokosmetykach dostępnych w aptekach. Preparaty drogeryjne mogą pogarszać kondycję naskórka i prowadzić do zaostrzenia objawów. Zawarte w składzie dermokosmetyków substancje łagodzą zaczerwienienia skóry i stanów zapalnych, zmniejszają uczucie świądu i wspierają regenerację naskórka. 

W leczeniu łuszczycy krostkowej w domowym zaciszu pomocna może okazać się również fototerapia z wykorzystaniem lampy grzebieniowej, ekspozycja ciała na słońce (ewentualnie solarium), a także kąpiele solankowe z wykorzystaniem soli z Morza Martwego.

Łuszczyca krostkowa – czy jest zaraźliwa?

Łuszczyca krostkowa, podobnie jak inne odmiany łuszczycy, nie jest chorobą zakaźną, dlatego nie można zarazić się nią od innej osoby. Ma jednak charakter nawracający, dlatego nawet po skutecznym wyleczeniu łuszczycowych zmian skórnych pacjent może doświadczyć kolejnego epizodu choroby w przyszłości.