Triplixam

Triplixam — co to za lek, jak działa, w jakim celu się go stosuje?

Zgodnie z klasyfikacją medyczną Triplixam to preparat złożony stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego. Ze względu na skład i działanie dostępny jest tylko na receptę po wcześniejszej konsultacji medycznej i przeznaczony do stosowania u osób dorosłych. W swoim składzie zawiera trzy substancje czynne: peryndopryl, indapamid i amlodypinę i to one odpowiadają za skuteczność leku.

Peryndopryl należy do grupy inhibitorów konwertazy angiotesyny (ACE) i działa wpływa na rozszerzenie naczyń krwionośnych, co ułatwia sercu pompowanie krwi. Indapamid jest lekiem moczopędnym należącym do grupy pochodnych suflonamidowych z pierścieniem indolowym. Substancja ta zwiększa ilość moczu produkowanego przez nerki. Ostatnią substancją czynną jest antagonista wapnia amlodypina, która należy do grupy leków dihydropirydyny. Ten środek oddziałuje na rozluźnienie naczyń krwionośnych, co ułatwia przez nie przepływ krwi.

Podstawowym wskazaniem do stosowania leku Triplixam jest nadciśnienie tętnicze (wysokie ciśnienie krwi).

Triplixam — ile kosztuje? Czy jest refundowany?

Poniżej uśredniona cena leku w aptece:

• Triplixam 5 mg + 1,25 mg + 5 mg (30 tabletek) - 36,00 PLN;
• Triplixam 5 mg + 1,25 mg + 10 mg (30 tabletek) - 38,00 PLN;
• Triplixam 10 mg + 2,5 mg + 5 mg (30 tabletek) - 48,50 PLN;
• Triplixam 10 mg + 2,5 mg + 10 mg (30 tabletek) - 49,00 PLN;
• Triplixam 5 mg + 1,25 mg + 5 mg (60 tabletek) - 83,80 PLN.

Cen leku Triplixam zależy od marży narzuconej przez daną aptekę oraz od wariantu opakowania (różnią się stężeniem wybranych substancji czynnych). Zgodnie z obowiązującymi przepisami preparat ten nie podlega refundacji na żadnym poziomie niezależnie od wskazania medycznego i wieku pacjenta.

Triplixam — pełny skład leku

Podstawowe składniki leku Triplixam to substancje czynne: peryndopryl, indapamid i amlodypina. Ponadto w tabletkach znajdują się takie składniki pomocnicze: węglan wapnia, skrobia żelowana kukurydziana, kroskarmeloza sodowa, celuloza mikrokrystaliczna, stearynian magnezu, krzemionka koloidalna bezwodna, makrogol 6000, hypromeloza 6 mPas, glicerol, dwutlenek tytanu E171.

Triplixam — jak dawkować?

Stosowanie leku Triplixam powinno odbywać się zgodnie z zaleceniami lekarza. Tabletki przyjmuje się doustnie, popijając szklanką wody. Najlepiej robić to codziennie rano przed posiłkiem. Dedykowana dawka ustalana jest przez lekarza prowadzącego na podstawie indywidualnych predyspozycji pacjenta.

Zazwyczaj standardowa dawka to jedna tabletka na dobę. Pacjenci w podeszłym wieku oraz z poważnymi chorobami współistniejącymi mogą wymagać modyfikacji dawki. Nie wolno przyjmować większej niż zalecana dawki leku. Nie wpływa to na poprawę skuteczności leczenia i może powodować działania niepożądane. Preparat Triplixam przeznaczony jest do długotrwałego stosowania.

Triplixam — jak stosować w ciąży i okresie karmienia?

Leki Triplixam nie powinno stosować się w okresie ciąży. Przeciwwskazane jest to zwłaszcza po upływie pierwszego trymestru, jednak ze względów bezpieczeństwa nie należy stosować tego leku przez całą ciążę, ponieważ może powodować to działania niepożądane i może poważnie zaszkodzić dziecku.

Preparat ten nie powinien być przyjmowany również przez kobiety w okresie karmienia piersią. Substancje czynne mogą przenikać do mleka matki i powodować działania niepożądane ze strony dziecka.

Triplixam — możliwe działania niepożądane

Podczas terapii mogą występować działania niepożądane. Nie dotyczą one każdego pacjenta. Rodzaj i nasilenie skutków ubocznych zależą od predyspozycji organizmu. Należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem i przerwać przyjmowanie tabletek, jeżeli pojawią się następujące objawy:

• obrzęk powiek, warg lub twarzy;
• nagłe wystąpienie świszczącego oddechu, duszność, ból w klatce piersiowej, trudności w oddychaniu;
• ciężkie reakcje skórne, w tym: nasilona wysypka, zaczerwienienie skóry całego ciała, pokrzywka, powstawanie pęcherzy, nasilone swędzenie, zapalenie błon śluzowych, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, łuszczenie i obrzęk skóry i inne;
• zawał serca;
• silne zawroty głowy lub omdlenie;
• obrzęk błony śluzowej jamy ustnej, gardła lub języka powodujące trudności w oddychaniu;
• zapalenie trzustki;
• osłabienie mięśni, tkliwość lub ból mięśni, kurcze.

Ponadto do dotychczas odnotowywanych działań niepożądanych należą m.in.:

• obrzęk (nasilone zatrzymanie wody i innych płynów);
• zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego;
• małe stężenie potasu we krwi;
• zaburzenia widzenia;
• nagłe zaczerwienienie twarzy i szyi;
• kołatanie serca;
• szumy uszne;
• zawroty głowy pochodzenia błędnikowego;
• zaburzenia żołądkowo-jelitowe (np.: niestrawność, ból brzucha, wymioty, biegunka, zaburzenia trawienia, zaburzenia smaku, zmiana rytmu wypróżnień, zaparcia);
• reakcje alergiczne;
• uczucie zmęczenia;
• senność;
• kurcze mięśni;
• opuchnięcie okolicy kostek;
• wahania nastroju;
• nieodczuwanie bólu;
• zaburzenia snu;
• depresja;
• suchość błony śluzowej jamy ustnej;
• zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych w badaniu;
• zapalenie błony śluzowej nosa;
• zapalenie naczyń krwionośnych;
• zaburzenia oddawania moczu;
• zwiększenie stężenia kreatyniny;
• zapalenie wątroby;
• wypadanie włosów;
• plamica;
• zwiększenie lub zmniejszenie masy ciała;
• zwiększenie liczby krwinek białych;
• duże stężenie potasu we krwi;
• pocenie się;
• odbarwienie skóry;
• dezorientacja;
• małe stężenie magnezu we krwi;
• i inne.

Wszystkie te działania niepożądane wraz z częstotliwością ich występowania opisano w ulotce dołączonej do opakowania. Wszelkie niepokojące symptomy należy zgłaszać lekarzowi prowadzącemu.

Triplixam — przeciwwskazania, środki ostrożności

Istnieją określone przeciwwskazania do stosowania leku Triplixam ze względów bezpieczeństwa. O wszystkim decyduje lekarz. Nie należy stosować tego środka, jeżeli u pacjenta występuje:

• niewydolność serca (również podejrzenie nieleczonej niewydolności serca);
• uczulenie na: peryndopryl (i inne inhibitory ACE), indapamid (i inne sulfonamidy), amlodypina (i inne dihydropirydyny) lub na jakikolwiek inny składnik preparatu;
• ciężka choroba wątroby lub encefalopatia wątrobowa (zaburzenie czynności mózgu wywołane chorobą wątroby);
• odnotowany w przeszłości u pacjenta lub kogoś z bliskiej rodziny obrzęk naczynioruchowy (nasilenie wysypki, intensywne swędzenie, obrzęk twarzy lub języka, świszczący oddech) wywołany podaniem inhibitora ACE;
• przebyty zawał serca;
• zwężenie zastawki aortalnej serca (zwężenie aorty) lub wstrząs kardiogenny;
• bardzo niskie ciśnienie tętnicze;
• ciężkie zaburzenie czynności nerek;
• małe stężenie potasu we krwi;
• umiarkowane choroby nerek (nie wolno podawać leku Triplixam w dwóch najwyższych stężeniach);
• cukrzyca i inne zaburzenia czynności nerek;
• ostatnie dwa trymestry ciąży;
• prowadzenie leczenia lekiem zawierającym sakubitryl i walsartan (stosowany w leczeniu niewydolności serca);
• konieczność poddania się dializoterapii lub filtracji krwi inną metodą.

Ponadto w określonych sytuacjach należy zachować szczególne środki ostrożności. Swoją sytuację trzeba omówić z lekarzem. Szczególnej uwagi w trakcie terapii wymagają pacjenci, u których występują lub występowały:

• choroba wątroby;
• znaczne zwiększenie ciśnienia tętniczego (tzw. przełom ciśnieniowy);
• jakiekolwiek choroby serca;
• zwężenie tętnicy nerkowej;
• kardiomiopatia przerostowa (choroba mięśnia sercowego);
• miażdżyca tętnica (stwardnienie tętnic);
• dna moczanowa;
• kolagenoza (choroba tkanki łącznej, np.: twardzina skóry, toczeń rumieniowaty układowy);
• cukrzyca;
• reakcje uczuleniowe na światło;
• niewydolność krążenia mózgowego (niskie ciśnienie krwi w mózgu);
• zaburzenia dotyczące mięśni;
• nieprawidłowo zwiększone stężenie hormonu aldosteronu we krwi;
• duże stężenie potasu we krwi;
• odwodnienie (np. poprzez występujące w ostatnim czasie biegunkę i wymioty);
• pogorszenie widzenia po podaniu leku Triplixam (może sugerować wysięk naczyniówkowy lub zwiększenie ciśnienia w oku);
• pierwszy trymestr ciąży;
• planowane wykonanie badań czynności przytarczyc;
• planowanie przeprowadzenia leczenia odczulającego;
• planowanie zabiegu aferezy LDL;
• planowanie podanie środka kontrastującego z jodem w ramach badania;
• konieczność poddania się znieczuleniu i (lub) zabiegowi chirurgicznemu;
• konieczność poddania się dializoterapii z użyciem błon o dużej przepuszczalności;
• stosowanie diety o małej zawartości soli lub zamienników soli zawierających potas;
• przyjmowanie litu lub leków moczopędnych;
• przyjmowanie takich środków jak: syrolimus, temsyrolimus, ewerolimus i inne leki należące do grupy inhibitorów mTOR, racekadotryl, linagliptyna, sitagliptyna, wildagliptyna i inne leki należące do gliptyn, sakubrityl, antagoniści receptora angiotensyny II AIRRA (np.: telmisartan, irbesartan, walsartan), aliskiren.

Dodatkowo ostrożności wymagają pacjenci rasy czarnej, ponieważ w ich przypadku jest większe ryzyko obrzęku naczynioruchowego.

Triplixam — interakcje z innymi lekami

Obowiązkiem pacjenta jest poinformowanie lekarza o wszystkich stosowanych obecnie lub w niedalekiej przeszłości lekach. Jest to związane z tym, że substancje czynna zawarte w preparacie Triplixam mogą wchodzić z nimi w interakcje i wzajemnie zmieniać swoje działanie. W przypadku pacjentów z cukrzycą zabronione jest jednoczesne stosowanie aliskirenu w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego. Ponadto szczególne środki ostrożności należy zachować w przypadku takich środków farmakologicznych jak:

• inne leki stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego (nie wolno łączyć Triplixam z antagonistami receptora angiotensyny II czy inhibitorami enzymu konwertującego angiotensynę);
• leki oszczędzające potas (np.: amiloryd, triamteren, spironolakton, eplerenon);
• zamienniki soli zawierające potas;
• suplementy potasu;
• leki znieczulające;
• leki moczopędne;
• kortykosteroidy
• niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ);
• salicylany (np.: kwas acetylosalicylowy);
• środki kontrastujące zawierające jod;
• leki immunosupresyjne (np.: takrolimus, cyklosporyna):
• sole złota (stosowane w leczeniu objawów reumatoidalnego zapalenia stawów);
• leki stosowane w leczeniu zaburzeń rytmu serca (np.: cyzapryd, bretylium, ibutylid, dofetylid, prokainamid, difenamil, hydrochinidyna, amiodaron, chinidyna);
• leki stosowane w chorobach serca (np.: diltiazem, werapamil);
• leki przeczyszczające o działaniu drażniącym;
• leki stosowane w leczeniu cukrzycy (np.: metformina, insulina);
• leki stosowane w leczeniu nowotworów;
• leki stosowane w leczeniu zaburzeń psychicznych (np.: leki przeciwpsychotyczne, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, leki przeciwdepresyjne typu imipraminy, neuroleptyki);
• leki stosowane w leczeniu niskiego ciśnienia tętniczego, astmy lub wstrząsu;
• leki przeciwgrzybicze (np.: ketokonazol, itrakonazol, amfoterycyna B we wstrzyknięciach);
• glikozydy nasercowe (np. digoksyna);
• antybiotyki stosowane w leczeniu zakażeń bakteryjnych (np.: erytromycyna, ryfampicyna, sparfloksacyna, klarytromycyna, moksyfloksacyna);
• leki przeciwhistaminowe na reakcje alergiczne (np.: terfenadyna, mizolastyna, astemizol);
• leki mogące zwiększać stężenie potasu we krwi (np.: heparyna, kotrimoksazol, trimetoprim, sulfametoksazol);
• leki powodujące rozszerzenie naczyń krwionośnych (np.: azotany, nitrogliceryna);
• leki stosowane na biegunkę (np.: racekadotryl);
• leki stosowane w celu uniknięcia odrzucenia przeszczepu (np.: inhibitory mTOR: syrolimus, temsyrolimus, ewerolimus i inne);
• leki zawierające sakubitryl i walsartan (stosowane w leczeniu przewlekłej niewydolności serca);
• preparaty zawierające ziele dziurawca zwyczajnego;
• lit (stosowany w leczeniu zaburzeń psychicznych);
• dantrolen (we wlewie stosowany w leczeniu hipertermii złośliwej);
• estramustyna (stosowana w leczeniu raka);
• metadon (stosowany w leczeniu uzależnienia);
• beprydyl (stosowany w leczeniu dławicy piersiowej);
• allopurynol (stosowany w leczeniu dny moczanowej);
• halofantryna (stosowana w leczeniu malarii);
• tetrakozaktyd (stosowany w leczeniu choroby Crohna);
• baklofen (stosowany w leczeniu sztywności mięśni);
• wapń i preparaty uzupełniające niedobór wapnia;
• winkamina;
• rytonawir, nelfinawir, indynawir (stosowane w leczeniu zakażeń HIV);
• pentamidyna (stosowana w leczeniu zapalenia płuc);
• trimetoprim (stosowany w leczeniu zakażeń).

Wszystkie te substancje wymieniono w ulotce dołączonej do opakowania. Decyzję o jednoczesnym przyjmowaniu wybranych leków i bezpieczeństwa tego połączenia podejmuje lekarz prowadzący.

Triplixam — zamienniki lub podobne leki

Zamiennikiem zawierającym te same substancje czynne jest lek Co-Amlessa. Ponadto do podobnych preparatów na nadciśnienie zaliczane są m.in.: Polpril i Bisocard.

Pytania pacjentów o lek (FAQ)