Bisocard

Opis medyczny leku Bisocard

Lek Bisocard klasyfikowany jest jako beta-bloker. Wybiórczo blokuje receptory beta-adrenergiczne, które znajdują się m.in. w naczyniach krwionośnych oraz sercu. Dzięki temu wykazuje skuteczne działanie na wybrane schorzenia dotyczące zaburzeń serca i zabezpiecza ten organ przed nadmierną aktywnością. Preparat dostępny jest w ograniczonej sprzedaży tylko na receptę. Za zwolnienie czynności serca i skuteczne działanie odpowiada substancja czynna bisoprolol.

W Polsce dostępne są różne dawki leku, w zależności od wybranego wariantu opakowania. Lek ma postać tabletek powlekanych. Dostępne opcje to:

• Bisocard 2,5 mg;
• Bisocard 5 mg;
• Bisocard 10 mg.

Konkretną dawkę leku dobiera lekarz na podstawie stanu zdrowia pacjenta oraz przeprowadzonych badań.

Skład produktu leczniczego

Substancją czynną leku i podstawowym składnikiem jest bisoprolol. W tabletkach obecny jest w postaci fumaranu bisoprololu. Pozostałe składniki leku to: skrobia kukurydziana, laktoza jednowodna, laurylosiarczan sodu, stearynian magnezu, talk, krzemionka koloidalna bezwodna, makrogol, hypromeloza, tlenek żelaza żółty, tlenek żelaza czerwony, dwutlenek tytanu. Przed zastosowaniem leku Bisocard należy dokładnie zapoznać się z jego składem. Przyjmowanie tabletek jest przeciwwskazane w przypadku osób, które wykazują nadwrażliwość na substancję czynną lub jakikolwiek inny składnik preparatu.

Wskazania do przyjmowania leku Bisocard

Jest kilka podstawowych wskazań do stosowania leku Bisocard. Preparat przede wszystkim stosowany jest w leczeniu u pacjentów:

• z przewlekłą niewydolnością serca (od stanu stabilnego do ciężkiego);
• cierpiących na nadciśnienie tętnicze;
• z dławicą piersiową;
• z objawową stabilną niewydolnością skurczową.

O zasadności przepisania i wdrożenia w terapii leku każdorazowo decyduje lekarz prowadzący.

Mechanizm działania preparatu

Tabletki powlekane zawierają bisoprolol, który odpowiada za blokowanie określonego typu receptorów adrenergicznych typu beta. Dzięki temu hamowane jest wydzielanie adrenaliny i noradrenaliny. Konsekwencją tego działania jest zmniejszenie częstotliwości rytmu serca oraz skurczu naczyń krwionośnych. Dzięki temu serce pacjenta nie pracuje ponad miarę. Lek zmniejsza również zapotrzebowanie mięśnia sercowego na tlen. Skutecznie pomaga to na zaburzenia rytmu serca, a także pomaga w leczeniu nadciśnienia tętniczego.

Dawkowanie preparatu

Preparat powinien być stosowany zgodnie z zaleceniami lekarza. Tabletki powlekane Bisocard należy przyjmować rano niezależnie od posiłku. Rekomendowaną dawkę dla danego przypadku określa lekarz. Ta będzie różniła się w zależności od rodzaju i zaawansowania schorzenia, a także indywidualnych predyspozycji pacjenta. Maksymalna dawka dobowa wynosi 20 mg raz na dobę, jednak zazwyczaj skuteczne działanie terapeutyczne wykazują mniejsze dawki. Zadaniem lekarza jest dobrać najmniejszą możliwą dawkę, która zagwarantuje skuteczne leczenie i poprawę stanu zdrowia pacjenta. Dla przykładu przy łagodniejszych przypadkach nadciśnienia tętniczego wystarczająca może już być dawka na poziomie 2,5 mg na dobę. Leczenie z wykorzystaniem preparatu Bisocard ma charakter długotrwały.

Pominięcie dawki leku Bisocard

W przypadku pominięcia dawki leku należy nadrobić ją tak szybko, jak to możliwe. Jeżeli zbliża się termin przyjęcia kolejnej tabletki, to nie należy stosować dawki podwójnej. Grozi to przedawkowaniem substancji czynnej. Leczenie powinno być kontynuowane zgodnie z harmonogramem.

Przerwanie stosowania leku Bisocard

Nie należy we własnym zakresie przerywać leczenia z preparatem Bisocard. Decyzję taką podejmuje lekarz prowadzacy, a odstawianie leku odbywa się stopniowo. Wszystko po to, aby zminimalizować ryzyko objawów odstawienia. Nagłe odstawienie leku zwiększa ryzyko wystąpienia skutków ubocznych leczenia oraz może prowadzić do nasilenia niewydolności serca.

Ryzyko przedawkowania

Pacjent nie powinien przyjmować większej niż zalecana dawki leku Bisocard. Nie wpłynie to korzystnie na skuteczność prowadzonej terapii, a tylko zwiększy ryzyko przedawkowania preparatu. Gdy do tego dojdzie, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub udać się do najbliższego Szpitalnego Oddziału Ratunkowego. Charakterystyczne objawy przedawkowania to m.in.: uczucie zmęczenia i oszołomienia, zawroty głowy, zwolnienie czynności serca, świszczący oddech, duszność, skurcz oskrzeli, niedociśnienie tętnicze, drgawki, czy też ostra niewydolność serca. Przy przedawkowaniu stosuje się leczenie objawowe.

Przeciwwskazania do zastosowania leku Bisocard

Ze względu na skład i specyfikę działania preparatu, istnieją określone przeciwwskazania do jego stosowania. Wszystko po to, aby w czasie terapii zadbać o bezpieczeństwo i komfort pacjenta. Przede wszystkim preparat nie powinien być przyjmowany przez osoby, które wykazują reakcje nadwrażliwości na substancję czynną lub jakikolwiek inny składnik.

Inne ważne przeciwwskazania do przyjmowania leku Bisocard to:

• ciężka astma oskrzelowa;
• ciężka przewlekła obturacyjna choroba płuc;
• wstrząs kardiogenny;
• ciężkie zaburzenia rytmu serca;
• niedociśnienie tętnicze (bardzo niskie);
• wolna czynność serca;
• nagła i ostra niewydolność serca;
• ciężkie zaburzenia krążenia w kończynach;
• nieleczony guz rdzenia nadnerczy;
• kwasica metaboliczna;
• zaburzenia serca;
• przyjmowanie sultoprydu (lek na zaburzenia psychiczne);
• przyjmowanie floktafeniny (niesteroidowe leki przeciwzapalne);
• wiek poniżej 18. roku życia.

Lekarz powinien dokładnie zapoznać się z historią medyczną pacjenta, aby podjąć właściwą decyzję w zakresie prowadzonej terapii. Jest to związane ze względami bezpieczeństwa.

Kiedy zachować szczególną ostrożność?

Poza przeciwwskazaniami występują również powody do zachowania szczególnej ostrożności w trakcie terapii. Pacjenci z grupy ryzyka powinni pozostawać pod ścisłą kontrolą lekarza i przeprowadzać regularne badania. Wskazania do zachowania zwiększonej uwagi i kontroli podczas leczenia to m.in.:

• o blok przedsionkowo-komorowy I stopnia;
• ścisła dieta stosowana przez pacjenta;
• gdy potwierdzi się u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów;
• reakcje alergiczne na inne leki;
• guz chromochłonny;
• dławica Prinzmetala;
• cukrzyca;
• nasilona astma oskrzelowa i skurcz oskrzeli;
• zaburzenia czynności tarczycy;
• łuszczyca (bisoprolol może powodować nasilenie objawów łuszczycy);
• planowane leczenie odczulające;
• planowany zabieg operacyjny.

Ponadto u pacjentów z niewydolnością nerek oraz niewydolnością wątroby, należy prowadzić ścisłą kontrolę. W określonych przypadkach konieczna może być zmiana dawkowania. Wszelkie wątpliwości w tym zakresie warto skonsultować z lekarzem prowadzącym.

Działania niepożądane

Podczas prowadzenia terapii z lekiem Bisocard czasami obserwuje się działania niepożądane. Ich rodzaj oraz skala zależą od indywidualnych predyspozycji pacjenta, a także jego stanu zdrowia. Skutki uboczne nie dotyczą każdej osoby chorej.

Przykładowe działania niepożądane związane z przyjmowaniem leku Bisocard to m.in.:

• wolna czynność serca;
• ból głowy;
• zawroty głowy;
• uczucie zmęczenia;
• zaburzenia potencji;
• zaburzenia snu;
• zapalenie wątroby;
• zaburzenia słuchu;
• zapalenie spojówek;
• nasilenie niewydolności serca;
• uczucie zziębnięcia lub drętwienia kończyn;
• niskie ciśnienie tętnicze;
• biegunka;
• nudności i wymioty;
• depresja;
• osłabienie mięśni;
• astenia u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym lub dławicą piersiową;
• i inne.

Wykaz wszystkich potencjalnych skutków ubocznych znajduje się na ulotce dołączonej do opakowania przez producenta. Ich występowanie może wynikać m.in. z powodu choroby niedokrwiennej serca. Jeżeli zaobserwujesz u siebie niepokojące objawy, to niezwłocznie skontaktuj się z lekarzem prowadzącym. Wybrane skutki uboczne mogą powodować poważne problemy zdrowotne, dlatego nie wolno ich bagatelizować.

Bisocard a inne leki

Pacjent ma obowiązek poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych obecnie lub w ostatnich tygodniach preparatach medycznych. Jest to związane z tym, że Bisocard może wchodzić w interakcje z innymi środkami farmakologicznymi i zaburzać ich działanie. Jednocześnie inne leki mogą zaburzać działanie Bisocardu lub powodować działania niepożądane.

Szczególną uwagę należy zwrócić na takie preparaty jak:

• leki rozszerzające naczynia krwionośne;
• leki przeciwcukrzycowe;
• wybrane preparaty stosowane w leczeniu zaburzeń rytmu serca;
• wybrane leki stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego;
• wybrane preparaty wykorzystywane w leczeniu niewydolności serca;
• miejscowo stosowane beta-adrenolityki;
• środki znieczulające;
• niesteroidowe leki przeciwzapalne;
• leki obniżające ciśnienie tętnicze;
• leki stosowane w leczeniu depresji;
• pochodne ergotaminy (na migrenę);
• i inne.

Szczegółowy wykaz wszystkich substancji znajduje się na ulotce dołączonej do opakowania. Należy bezwzględnie się do tego zastosować.

Bisocard a ciąża i karmienie piersią

Nie należy stosować preparatu Bisocard w czasie ciąży oraz w okresie karmienia piersią. Substancja czynna może przenikać do płodu i stanowić zagrożenie dla prawidłowego rozwoju dziecka. Na ten moment nie ma stu procent pewności, że bisoprolol nie przenika do mleka matki. W związku z tym podczas prowadzenia terapii należy zaprzestać karmienia piersią. Wszystko po to, aby zachować najwyższy standard bezpieczeństwa. Lekarz może zdecydować o wdrożeniu preparatu u kobiet w ciąży, jednak tylko wtedy, gdy korzyści wyraźnie przewyższają ewentualne ryzyko.

Bisocard a zdolność do prowadzenia pojazdów

W określonych przypadkach przyjmowanie leku Bisocard może negatywnie wpływać na zdolność pacjenta do prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn specjalistycznych. Zależy to od indywidualnych predyspozycji organizmu. Podczas leczenia mogą pojawić się takie objawy jak przemęczenie, czy też zawroty głowy. Wówczas należy zrezygnować z prowadzenia pojazdu oraz z wykonywania innych potencjalnie niebezpiecznych czynności.