Potrzebujesz recepty?
Zamów konsultację
Metypred to lek hormonalny, który zawiera w sobie glikokortykosteroid metyloprednizolon.

Preparat dostępny jest tylko na receptę pod postacią tabletek oraz proszku do przygotowywania roztworu do wstrzykiwań. Środek wykazuje działanie ogólne i przeznaczony jest do stosowania przy różnych schorzeniach.

Dostępność:

na receptę

Wskazania:

zaburzania endokrynologiczna, układowe choroby tkanki łącznej, choroby reumatyczne, choroby alergiczne, choroby dermatologiczne, choroby oczu, choroby nowotworowe, choroby krwi, choroby układu oddechowego, choroby układu nerwowego, choroby przewodu pokarmowego i obrzęki

Postać:

tabletki lub proszek do przygotowania roztworu do wstrzykiwań

Dawka:

4 mg, 16 mg; w przypadku proszku: 125 mg, 250 mg, 500 mg i 1000 mg

Substancja czynna:

metyloprednizolon

Metypred — mechanizm działania, przeznaczenie

Lek Metypred przeznaczony jest do stosowania ogólnego. Za działanie preparatu odpowiada substancja czynna metyloprednizolon, która klasyfikowana jest jako glikokortykosteroid. Wykazuje skuteczne działanie w leczeniu objawowym. Preparat podaje się w leczeniu:

  • chorób alergicznych (choroby posurowiczej, astmy oskrzelowej, sezonowego lub całorocznego alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa, reakcji nadwrażliwości na leki, atopowego zapalenia skóry, wyprysku kontaktowego);
  • układowych chorób tkanki łącznej (zapalenia wielomięśniowego, zapalenia skórno-mięśniowego, tocznia rumieniowatego układowego, zapalenia nerek w przebiegu tocznia, polimialgii reumatycznej, ostrego reumatycznego zapalenia mięśnia sercowego, olbrzymiokomórkowego zapalenia tętnic);
  • chorób reumatycznych (zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa, reumatoidalnego zapalenia stawów, młodzieńczego reumatoidalnego zapalenia stawów, pourazowej choroby zwyrodnieniowej stawów, zapalenia błony maziowej w przebiegu choroby zwyrodnieniowej stawów, łuszczycowego zapalenia stawów, ostrego nieswoistego zapalenia pochewki ścięgna, ostrego i podostrego zapalenia kaletki maziowej, zapalenia nadkłykcia, ostrego dnawego zapalenia stawów);
  • chorób dermatologicznych (złuszczającego zapalenia skóry, pęcherzycy, pęcherzowego opryszczkowego zapalenia skóry, ciężkiej postaci łuszczycy, ciężkiej postaci łojotokowego zapalenia skóry, ziarniniaka grzybiastego, zespołu Stevensa-Johnsona — ciężka odmiana rumienia wielopostaciowego);
  • chorób układu oddechowego (berylozy, zespołu Loefflera, objawowej sarkaidozy, zachłystowego zapalenia płuc, piorunującej lub rozsianej gruźlicy płuc);
  • chorób oczu (półpaśca ocznego, rozlanego zapalenia błony naczyniowej tylnego odcinka oka i zapalenia naczyniówki, alergicznego brzeżnego owrzodzenia rogówki, zapalenia rogówki, alergicznego zapalenia spojówek, współczulnego zapalenia błony naczyniowej, zapalenia nerwu wzrokowego, zapalenia tęczówki i ciała rzęskowego, zapalenia naczyniówki i siatkówki, zapalenia w obrębie odcinka przedniego oka);
  • chorób nowotworowych (ostrej białaczki u dzieci, białaczki i chłoniaków u dorosłych);
  • chorób przewodu pokarmowego (choroby Leśniowskiego-Crohna, wrzodziejącego zapalenia jelita grubego);
  • chorób krwi (wrodzonej niedokrwistości hipoplastycznej, niedoboru erytroblastów w szpiku, wtórnej małopłytkowości u dorosłych, samoistnej plamicy małopłytkowej u dorosłych, nabytej niedokrwistości hemolitycznej);
  • chorób układu nerwowego (obrzęku mózgu związanego z obecnością guza mózgu, zaostrzenia przebiegu stwardnienia rozsianego);
  • zaburzeń endokrynologicznych (nieropnego zapalenia tarczycy, wrodzonego przerostu nadnerczy, pierwotnej lub wtórnej niedoczynności kory nadnerczy, hiperkalcemii).
  • obrzęków;
  • wsparcia przy przeczepianiu narządów.

Za mechanizm działania leku odpowiada metyloprednizolon. Charakteryzuje się on silnym działaniem przeciwzapalnym, immunosupresyjnym i przeciwalergicznym. Polega ono na łagodzeniu objawów różnego typu dolegliwości, jednak nie ma wpływu na jej powód. Oznacza to, że preparat stosuje się jako wsparcie do pierwotnej terapii. Gdy substancja czynna dostanie się do organizmu, to w zależności od sytuacji hamuje lub stymuluje ekspresję genów, które wpływają na procesy zapalne i immunologiczne.

Stosowanie tego leku powinno być bardzo odpowiedzialne. Jest to związane z tym, że hamuje on wytwarzanie kortyzolu, czyli hormonu kory nadnerczy. Długotrwałe przyjmowanie Metypredu może powodować nawet częściowy zanik kory nadnerczy. Lek przeznaczony jest do stosowania u osób dorosłych oraz w określonych przypadkach u dzieci.

Metypred — cena, refundacja

Cena leku Metypred w postaci tabletek zależy od wybranego opakowania oraz poziomu refundacji. Pełna cena preparatu prezentuje się następująco:

  • Metypred 4 mg (30 tabletek) - 9,60 PLN;
  • Metypred 16 mg (30 tabletek) - 33,20 PLN.

Zgodnie z przepisami lek za darmo otrzymują pacjenci poniżej 18. i powyżej 65. roku życia oraz kobiety w ciąży we wskazaniach wymienionych w decyzji. Pozostali pacjenci we wszystkich zarejestrowanych wskazaniach płacą:

  • Metypred 4 mg (30 tabletek) - 4,50 PLN;
  • Metypred 16 mg (30 tabletek) - 6,80 PLN.

Metypred — zamienniki lub podobne leki

Wśród zamienników leku Metypred w postaci tabletek znajdują się Medrol i Meprelon. Inne podobne leki w postaci przeznaczonej do dokonywania iniekcji to: Methylprednisolone Sopharma, Depo-Medrol i Solu-Medrol. Ponadto Metypred oraz Meprelon można kupić w postaci proszku do przygotowania roztworu do iniekcji.

Metypred — skład leku

Podstawowym składnikiem leku jest substanacja czynna metyloprednizolon. Ponadto w tabletkach Metypred znajdują się takie składniki pomocnicze jak: skrobia kukurydziana, laktoza jednowodna, stearynian magnezu, talk i żelatyna.

Metypred — dawkowanie

Lek Metypred należy stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. To on ustala indywidualne dawkowanie dla konkretnego pacjenta w zależności od schorzenia. Standardowo dawka początkowa wynosi od 4 mg do 48 mg substancji czynnej, co daje nawet do trzech tabletek 16 mg na dobę. Jest to wystarczające w przypadku większości schorzeń, w tym m.in. takich jak: rozlane zapalenie błony naczyniowej czy alergiczne zapalenie spojówek.

W przypadku schorzeń o lżejszym przebiegu, lekarz rekomenduje podawanie mniejszych dawek. Wybrane jednostki chorobowe wymagają jednak podawania znacznie większych dawek dobowych i są nimi m.in.:

  • stwardnienie rozsiane (200 mg na dobę);
  • przeszczep narządów (7 mg na kilogram masy ciała pacjenta na dobę);
  • obrzęk mózgu (200-1000 mg na dobę).

Każdy przypadek rozpatrywany jest indywidualnie. Jeżeli leczenie nie daje poprawy, to niezbędna może być zmiana preparatu lub dawkowanie. Jeżeli jednak uzyska się poprawę stanu klinicznego, to lekarz określa dawkę podtrzymującą poprzez stopniowe zmniejszanie dawki początkowej. Wszystko po to, aby zachować skuteczność leczenia przy możliwie najmniejsze dawce substancji czynnej.

Pacjent nie może samodzielnie zdecydować o modyfikacji dawki lub odstwieniu leku. To ostatnie powinno odbywać się stopniowo, aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia poważnych działań niepożądanych. Nie wolno przyjmować większej niż zalecana dawki leku Metypred. Nie zwiększa to skuteczności leczenia i może powodować objawy przedawkowania.

Metypred — stosowanie leku w ciąży i okresie karmienia

Nie powinno się stosować leku Metypred u kobiet w ciąży i w okresie karmienia piersią. Jest to związane z tym, że kortykosteroidy mogą negatywnie wpływać na rozwój dziecka i powodować poważne zaburzenia. Lekarz może podjąć decyzję o wdrożeniu preparatu Metypred w terapii w tej grupie pacjentek, jednak korzyści z tym związane muszą znacznie przewyższać ewentualne ryzyko.

Jeżeli lek przyjmuje kobieta w okresie laktacji, to powinna zaprzestać karmienia dziecka mlekiem matki ze względów bezpieczeństwa. Jest to związane z tym, że nie ma wiarygodnych danych na temat bezpieczeństwa stosowania tego leku w tej grupie pacjentek.

Metypred — możliwe działania niepożądane

Podczas stosowania leku Metypred mogą występować działania niepożądane. Jeżeli wystąpi jakikolwiek objaw z poniższej listy, to należy natychmiast skontaktować się z lekarzem:

  • reakcje nadwrażliwości (nawet reakcje anafilaktyczne);
  • zakażenia oportunistyczne;
  • zespół Cushinga;
  • niedoczynność przysadki mózgowej;
  • leukocytoza;
  • zaburzenia afektywne;
  • zwiększenie ciśnienia śródczaszkowego;
  • gromadzenie się tkanki tłuszczowej w niektórych częściach ciała;
  • zastoinowa niewydolność serca;
  • zawroty głowy pochodzenia błędnikowego;
  • centralna retinopatia surowicza;
  • zwiększona krzepliwość krwi;
  • nadciśnienie tętnicze;
  • niedociśnienie tętnicze;
  • czkawka;
  • zator tętnicy płucnej;
  • wrzody trawienne;
  • osłabienie mięśni;
  • obrzęk naczynioruchowy;
  • zwiększona aktywność enzymów wątrobowych;
  • wtórna niedoczynność kory nadnerczy;
  • zwiększenie ciśnienia wewnątrzgałkowego;
  • złamania kompresyjne kręgosłupa;
  • zaburzone gojenie się ran;
  • nieregularne miesiączki;
  • twardzinowy przełom nerkowy;
  • zapalenie trzustki;
  • kwasica metaboliczna;
  • zaburzenia tolerancji glukozy;
  • zaburzenia psychotyczne;
  • zasadowica hipokalemiczna;
  • zatrzymanie płynów;
  • zaburzenia funkcji poznawczych;
  • nadmierne owłosienie;
  • zmniejszenie stężenia potasu;
  • zwiększenie stężenia wapnia;
  • zaostrzenia procesu chorobowego;
  • i inne.

Wszystkie potencjalne działania niepożądane wraz z częstotliwością ich występowania zostały wymienione w ulotce dołączonej do opakowania. Obowiązkiem pacjenta jest dokładne zapoznanie się z nią i zgłaszanie objawów niepożądanych lekarzowi.

Metypred — przeciwwskazania, środki ostrożności przed zastosowaniem leku

Podstawowym przeciwwskazaniem do stosowania leku Metypred jest uczulenie na substancję czynną lub jakikolwiek inny składnik preparatu. Ponadto Metypredu nie wolno przyjmować w przebiegu układowej infekcji grzybiczej.

Do tego w określonych przypadkach należy zastosować szczególne środki ostrożności. Każdy przypadek należy rozpatrywać indywidualnie pod kątem bezpieczeństwa i skuteczności prowadzonej terapii. W trakcie terapii może wystąpić zmniejszenie odporności organizmu, co zwiększa ryzyko pojawiania się zakażeń o różnym podłożu. Szczególnej uwagi wymagają pacjenci w przebiegu takich schorzeń jak m.in.:

  • cukrzyca;
  • niedoczynność tarczycy;
  • zespół Cushinga;
  • zaburzenia przebiegające z drgawkami;
  • miastenia;
  • opryszczka oczna;
  • półpasiec oczny;
  • zastoinowa niewydolność serca;
  • występujące czynniki ryzyka sercowo-naczyniowego;
  • zaburzenia zakrzepowo-zatorowe;
  • nadciśnienie tętnicze;
  • choroba wrzodowa;
  • nieswoiste wrzodziejące zapalenie jelita grubego;
  • marskość wątroby;
  • ostre zapalenie trzustki;
  • zaburzenia przekaźnictwa nerwowo-mięśniowego;
  • twardzina skóry;
  • niewydolność nerek.

Długotrwałe stosowanie leku Metypred wymaga przeprowadzania regularnych badań diagnostycznych. Jest to związane z tym, że preparat ten może wpływać na rozwój poważnych schorzeń i maskować ich objawy. Wszelkie wątpliwości należy skonsultować z lekarzem prowadzącym.

Metypred — interakcje z innymi lekami

Lekarz powinien mieć dokładną wiedzę na temat przyjmowanych obecnie lub w niedalekiej przeszłości przez pacjenta leków. Jest to związane z tym, że Metypred może wchodzić z nimi w interakcje i wzajemnie zmieniać swoje działanie. Jednoczesne przyjmowanie leków z poniższej listy powinno być dobrze skonsultowane z lekarzem. W określonych sytuacjach wymagana jest zmiana ich dawkowanie. Dotyczy to takie środków farmakologicznych jak:

  • doustne leki przeciwcukrzycowe;
  • doustne leki przeciwzakrzepowe;
  • antycholinesterazy;
  • leki antycholinergiczne;
  • leki przeciwdrgawkowe (np.: fenobarbital, karbamazepina, fenytoina);
  • leki zwiotczające;
  • leki przeciwgrzybicze;
  • leki przeciwwymiotne;
  • leki zmniejszające stężenie potasu;
  • makrolidowe leki przeciwbakteryjne;
  • niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ);
  • kwas acetylosalicylowy;
  • leki immunosupresyjne (np. cyklosporyna, takrolimus, cyklofosfamid)
  • doustne leki antykoncepcyjne (noretyndron, etynyloestradiol);
  • wybrane leki na HIV (np.: kobicystat, rytonawir, indynawir);
  • diltiazem (antagonista kanału wapniowego);
  • ryfampicyna (antybiotyk przeciwgruźliczy);
  • izoniazyd (lek przeciwbakteryjny);
  • aminoglutetymid (inhibitor aromatazy).

W przypadku jednoczesnego stosowania cyklosporyny i Metapredu występuje wzajemne hamowanie metabolizmu. W efekcie stężenie obu środków w organizmie może być zbyt wysokie. Podczas przyjmowania leki Metypred należy także unikać picia soku grejpfrutowego. Wszystkie te substancje wraz z możliwymi interakcjami zostały wymienione w ulotce dołączonej do opakowania produktu leczniczego. Pacjent powinien dokładnie się z nią zapoznać.

Metypred — przechowywanie

Lek należy przechowywać w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci w oryginalnym opakowaniu w temperaturze poniżej 25°C. Zabronione jest stosowanie leku po upływie terminu ważności wskazanego na pudełku.

Pytania pacjentów o lek (FAQ)

Nagłe odstawienie leku może spowodować niepożądane objawy, m.in.: nudności, wymioty, utratę apetytu, senność, ból głowy, gorączkę, bóle stawów, bóle mięśni, utratę masy ciała, obniżenie ciśnienia tętniczego krwi, łuszczenie skóry.
Nie należy nagle odstawiać leku Metypred, gdyż może to się wiązać z negatywnymi objawami i prowadzić do poważnych powikłań.
Terapia lekiem Metypred nie powinna trwać dłużej niż 12 tygodni. Nie ma wskazanej dawki, która pozwalałaby na długotrwałe przyjmowanie leku bez wystąpienia niepożądanych działań i skutków ubocznych.

Potrzebujesz recepty?
Zamów konsultację