Ketipinor

Właściwość	Wartość
Dostępność	na receptę
Wskazania	depresja, mania, schizofrenia, choroba dwubiegunowa
Postać	tabletki powlekane
Dawka	25 mg, 100 mg, 200 mg, 300 mg
Substancja czynna	kwetiapina

Ketipinor — co to za lek, jak działa, w jakim celu się go stosuje?

Zgodnie z klasyfikacją medyczną preparat Ketipinor należy do grupy leków przeciwpsychotycznych. Zawiera w swoim składzie substancję czynną z grupy pochodnych diazepiny. Zawiera kwetiapinę w postaci tabletek powlekanych. Ze względu na skład, działanie i przeznaczenie preparat dostępny jest tylko na receptę po wcześniejszej konsultacji medycznej. Kwetiapina oddziałuje z różnymi układami przekaźnikowymi. Do tego hamuje działanie agonistów dopaminy. W efekcie obserwuje się uspokojenie pacjenta oraz łagodzenie objawów depresji i innych zaburzeń psychicznych. 

Preparat Ketipinor przeznaczony jest dla osób dorosłych. Stosuje się go w leczeniu:

• epizodów ciężkiej depresji w przebiegu choroby dwubiegunowej;
• epizodów maniakalnych o umiarkowanym lub ciężkim nasileniu w przebiegu choroby dwubiegunowej;
• choroby dwubiegunowej, w tym w zapobieganiu nawrotom choroby dwubiegunowej;
• schizofrenii.

O zasadności stosowania leku Ketipinor decyduje lekarz prowadzący. Należy stosować się do jego zaleceń.

Ile kosztuje Ketipinor?

Obecnie lek Ketipinor dostępny jest w ośmiu opakowaniach, które różnią się stężeniem substancji czynnej w pojedynczej tabletce oraz w liczbie tabletek. Przy pełnej odpłatności uśredniona cena preparatu to:

• Ketipinor (25 mg, 100 tabletek powlekanych) - 26,60 PLN;
• Ketipinor (100 mg, 30 tabletek powlekanych) - 29,00 PLN;
• Ketipinor (100 mg, 60 tabletek powlekanych) - 51,45 PLN;
• Ketipinor (100 mg, 100 tabletek powlekanych) - 79,65 PLN;
• Ketipinor (200 mg, 30 tabletek powlekanych) - 49,00 PLN;
• Ketipinor (200 mg, 60 tabletek powlekanych) - 95,30 PLN;
• Ketipinor (200 mg, 100 tabletek powlekanych) - 150,65 PLN;
• Ketipinor (300 mg, 60 tabletek powlekanych) - 134,35 PLN.

Czy lek Ketipinor jest refundowany?

Lek Ketipinor podlega całościowej lub częściowej refundacji w sześciu opakowaniach. Za darmo otrzymują go pacjenci poniżej 18. oraz powyżej 65. roku życia we wszystkich wskazaniach wymienionych w decyzji. W ramach częściowej odpłatności mogą nabyć go pacjenci do 18. roku życia w depresji, zaburzeniach depresyjnych, schizofrenii i chorobie afektywnej dwubiegunowej w określonych wskazaniach. Wówczas uśredniona cena preparatu w aptece to:

• Ketipinor (25 mg, 100 tabletek powlekanych) - 11,30 PLN;
• Ketipinor (100 mg, 60 tabletek powlekanych) - 10,25 PLN;
• Ketipinor (100 mg, 100 tabletek powlekanych) - 8,80 PLN;
• Ketipinor (200 mg, 60 tabletek powlekanych) - 9,65 PLN;
• Ketipinor (200 mg, 100 tabletek powlekanych) - 7,85 PLN;
• Ketipinor (300 mg, 60 tabletek powlekanych) - 5,85 PLN.

Ketipinor — czy istnieją zamienniki?

Na rynku dostępne są zamienniki dla leku Ketipinor, które zawierają taką samą substancję czynną w tej samej postaci. Należą do nich: Apotiapina, Bonogren, Kefrenex, Ketilept 25 mg, Ketilept 100 mg, Ketilept 200 mg, Ketilept 300 mg, Ketrel, Kventiax 25 mg, Kventiax 100 mg, Kventiax 200 mg, Kventiax 300 mg, Kwetaplex, Kwetina, Pinexet 25 mg, Pinexet 100 mg, Pinexet 200 mg, Pinexet 300 mg, Setinin. Wszystkie one dostępne są tylko na receptę. 

Ketipinor — jak dawkować?

Stosowanie i dawkowanie leku Ketipinor ustalane jest indywidualnie. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Dawka początkowa oraz podtrzymująca ustalana jest przez lekarza i zależy od stanu nasilenia choroby, odpowiedzi klinicznej i tolerancji pacjenta na lek. Co do zasady leku Ketipinor nie podaje się u dzieci i młodzieży poniżej 18. roku życia. Lekarz w sporadycznych przypadkach może się na to zdecydować, jednak z zachowaniem szczególnych środków ostrożności. Poniżej standardowe wytyczne w zakresie dawkowania u pacjentów dorosłych.

W leczeniu schizofrenii całkowitą dawkę dobową podaje się w 2 dawkach podzielonych, wg schematu poniżej:

• 50 mg/dobę w 1. dniu;
• 100 mg/dobę w 2. dniu;
• 200 mg/dobę w 3. dniu;
• 300 mg/dobę w 4. dniu;
• od 300 do 450 mg na dobę po 4. dniu;
• lekarz może modyfikować dawkę w zakresie od 150 do 750 mg na dobę.

Leczenie epizodów maniakalnych o umiarkowanym i ciężkim nasileniu w przebiegu choroby dwubiegunowej, dawka dobowa podawana w 2 dawkach podzielonych:

• 100 mg/dobę w 1. dniu;
• 200 mg/dobę w 2. dniu;
• 300 mg/dobę w 3. dniu;
• 400 mg/dobę w 4. dniu;
• od 200 do 800 mg na dobę po 4. dniu, aż do dawki maksymalnej 800 mg na dobę;
• zwykle dawka podtrzymująca wynosi od 400 mg do 800 mg na dobę.

Leczenie epizodów ciężkiej depresji w przebiegu choroby dwubiegunowej, dawka dobowa podawana raz na dobę wieczorem:

• 50 mg/dobę w 1. dniu;
• 100 mg/dobę w 2. dniu;
• 200 mg/dobę w 3. dniu;
• 300 mg/dobę w 4. dniu;
• zalecana dawka wynosi 300 mg na dobę, jednak można ją zwiększać maksymalnie do 600 mg na dobę. 

Zapobieganie nawrotom choroby dwubiegunowej:

• dawka ustalana jest indywidualnie;
• zwykle jest to od 300 mg do 800 mg na dobę w 2 dawkach podzielonych;
• należy stosować najmniejsze skuteczne dawki.

Tabletki należy połykać w całości, popijając wodą. Nie wolno spożywać soku grejpfrutowego. Tabletki można przyjmować z pokarmem lub bez pokarmu. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby, a także u osób w podeszłym wieku wskazane może być zmodyfikowanie standardowego dawkowania. Decyzję w tym zakresie podejmuje lekarz prowadzący. Nie wolno stosować większej niż zalecana dawki leku Ketipinor. Nie wpływa to na poprawę skuteczności leczenia i może powodować działania niepożądane, w tym m.in.: nieprawidłowe bicie serca, zawroty głowy i senność. W takiej sytuacji należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem. 

Ketipinor — stosowanie leku w ciąży i okresie karmienia piersią

Lek Ketipinor nie powinien być stosowany u kobiet w ciąży, podejrzewających ciąże lub ją planujących. Może to powodować zagrożenie dla płodu. U dziecka mogą wystąpić takie objawy jak: sztywność mięśni, drżenie, senność, osłabienie, pobudzenie, zaburzenia oddychania i utrudnione pobieranie pokarmu. Lekarz może wdrożyć lek Ketipinor w tej grupie pacjentek tylko wtedy, gdy korzyści z tym związane znacznie przewyższają ewentualne ryzyko. Substancja czynna może przenikać do mleka matki i powodować działania niepożądane ze strony dziecka. Nie należy podawać preparatu Ketipinor w tej grupie pacjentek. Jeżeli jest to konieczne, to należy przerwać karmienie piersią ze względów bezpieczeństwa.

Ketipinor — działania niepożądane

U pacjentów stosujących lek Ketipinor mogą występować skutki uboczne. Nie dotyczy to każdej osoby. Rodzaj i nasilenie działań niepożądanych zależą od indywidualnych predyspozycji organizmu i stanu zdrowia osoby chorej. W przypadku ciężkich objawów należy niezwłocznie przerwać leczenie i natychmiast skontaktować się z lekarzem. Obejmuje to takie działania niepożądane jak:

• zespół Stevensa-Johnsona (ciężkie zaburzenia z powstawaniem pęcherza na skórze, ustach, oczach i narządów płciowych);
• ciężkie reakcje nadwrażliwości (reakcja anafilaktyczna);
• reakcje alergiczne;
• obrzęk naczynioruchowy (szybko pojawiający się obrzęk skóry);
• rozpad włókien mięśni i ból mięśni (rabdomioliza);
• nieprawidłowe wydzielanie hormonu, który reguluje objętość wydalanego moczu;
• ciężka wysypka, pęcherze lub czerwone plamy na skórze;
• myśli samobójcze i pogorszenie depresji;
• złośliwy zespół neuroleptyczny.

Ponadto w trakcie leczenia lekiem Ketipinor odnotowywano takie działania niepożądane jak m.in.:

• zawroty głowy;
• suchość w jamie ustnej;
• ból głowy;
• uczucie senności;
• objawy odstawienia;
• nudności;
• biegunka;
• wymioty;
• drażliwość;
• zwiększenie masy ciała;
• zmiany zawartości we krwi pewnych substancji tłuszczowych (cholesterolu całkowitego lub triglicerydów);
• nieprawidłowe skurcze mięśni;
• przyspieszenie czynności serca, kołatanie serca;
• obrzęk rąk lub nóg;
• osłabienie;
• niestrawność, zaparcia, podrażnienia żołądka;
• zwiększenie łaknienia;
• uczucie rozdrażnienia;
• niewyraźne widzenie;
• zwiększenie stężenia cukru we krwi;
• obniżenie ciśnienia krwi podczas wstawania;
• zaburzenia mowy i wypowiedzi;
• duszność;
• zwiększenie stężenia enzymów wątrobowych;
• zmniejszenie liczby wybranych rodzajów krwinek we krwi;
• gorączka;
• drgawki lub napady drgawek;
• utrudnione połykanie;
• zaburzenia sprawności seksualnej;
• cukrzyca;
• zatkany nos;
• zmniejszenie liczby krwinek czerwonych we krwi;
• zmniejszenie ilości sodu we krwi;
• omdlenia;
• wydłużenie odstępu QT w EKG;
• nasilenie istniejącej cukrzycy;
• dezorientacja;
• utrudnienie oddawania moczu;
• zapalenie trzustki;
• zmniejszenie temperatury ciała;
• niedrożność jelit;
• powstawanie zakrzepów w żyłach;
• zażółcenie skóry i gałek ocznych (żółtaczka);
• zapalenie wątroby;
• zaburzenia mięśnia sercowego (kardiomiopatia);
• i inne.

Wszystkie skutki uboczne wraz z częstotliwością ich występowania wymieniono w ulotce dołączonej do opakowania. Wszelkie objawy niepożądane warto zgłaszać lekarzowi prowadzącemu.

Jakie są przeciwskazania do stosowania Ketipinor?

Przed rozpoczęciem stosowania leku Ketipinor należy skonsultować się z lekarzem oraz dokładnie zapoznać z ulotką dołączoną do opakowania. Przeciwwskazane jest stosowanie tego leku w przypadku:

• uczulenia na kwetiapinę lub jakikolwiek inny składnik preparatu;
• jednoczesnego stosowania: azoli z grupy leków przeciwgrzybiczych, nefazodonu (stosowany w leczeniu depresji), erytromycyny lub klarytromycyny (antybiotyki) oraz niektórych leków stosowanych w zakażeniu wirusem HIV.

Jeżeli występuje jakiekolwiek przeciwwskazanie z tej listy, to należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem prowadzącym. Wszystko po to, aby zadbać o bezpieczeństwo i skuteczność prowadzonej terapii.

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Ketipinor?

W określonych przypadkach należy zachować szczególne środki ostrożności w trakcie stosowania tabletek Ketipinor. Każdy pacjent powinien podlegać indywidualnej diagnostyce. Szczególnej uwagi wymagają osoby, u których występują takie choroby i stany jak:

• niskie ciśnienie tętnicze krwi;
• problemy z wątrobą;
• przebyty udar mózgu zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku;
• depresja lub inne choroby wymagające stosowania leków przeciwdepresyjnych;
• choroba Parkinsona lub parkinsonizm u osób w podeszłym wieku;
• występujące kiedykolwiek napady drgawek (padaczka);
• problemy z sercem u pacjenta lub kogoś z członków rodziny (w tym: zapalenie mięśnia sercowego, zaburzenia rytmu serca, osłabienie mięśnia sercowego, przyjmowanie leków wpływających na czynność serca);
• cukrzyca lub zagrożenie rozwojem cukrzycy;
• podeszły wiek i otępienie (upośledzenie czynności mózgu);
• zakrzepy krwi u pacjenta lub kogoś z jego bliskiej rodziny;
• zespół bezdechu śródsennego;
• zatrzymanie moczu obecnie lub w przeszłości;
• powiększenie prostaty;
• przeszkoda w jelitach;
• podwyższone ciśnienie w oku;
• nadużywanie alkoholu lub leków obecnie, lub w przeszłości.

Ponadto należy zwrócić uwagę na sytuacje, gdy w trakcie przyjmowania leku Ketipinor wystąpią takie objawy jak:

• priapizm (długotrwały, bolesny wzwód);
• mimowolne ruchy mięśni, w tym zwłaszcza mięśni twarzy i języka;
• napady drgawek (padaczka);
• zawroty głowy lub dotkliwa senność;
• szybkie i nieregularne bicie serca;
• kołatanie serca;
• ból w klatce piersiowej;
• niewyjaśnione zmęczenie;
• trudności z oddychaniem;
• złośliwy zespół neuroleptyczny (objawy: gorączka, sztywność mięśni, nadmierna potliwość, zaburzenia przytomności umysłu);
• myśli samobójcze lub nasilenie się depresji;
• objawy grypopodobne, ból gardła, gorączka;
• zaparcie z bólem brzucha;
• ciężkie reakcje skórne (np.: zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielania się naskórka, polekowa reakcja z eozynoflią i objawami układowymi, ostra uogólniona osutka krostkowa, rumień wielopostaciowy);
• zwiększenie masy ciała.

Jeżeli wystąpi jakikolwiek z tych objawów, to należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem. Wszelkie wątpliwości w zakresie leczenia należy omówić z lekarzem prowadzącym, a następnie postępować zgodnie z jego wskazaniami. Dzięki temu leczenie kwetiapiną jest bezpieczniejsze i zmniejsza się ryzyko wystąpienia poważnych działań niepożądanych.

Z czym nie łączyć Ketipinor?

Pacjent ma obowiązek poinformowania lekarza o wszystkich lekach stosowanych obecnie lub w niedalekiej przeszłości. Wszystko dlatego, że preparat Ketipinor może wchodzić w interakcje z innymi środkami farmakologicznymi, zmieniając swoje działanie lub powodując skutki uboczne. Przeciwwskazane jest stosowanie takich leków jak:

• leki przeciwgrzybicze z grupy azoli;
• niektóre leki stosowane w leczeniu zakażenia HIV;
• erytromycyna lub klarytromycyna (antybiotyki);
• nefazodon (stosowany w leczeniu depresji).

Inne leki, na które warto zwrócić szczególną uwagę, należą:

• leki przeciwdepresyjne (mogą zwiększyć ryzyko poważnych działań niepożądanych);
• leki stosowane w leczeniu nadciśnienia tętniczego;
• leki przeciwpadaczkowe (np. karbamazepina, fenytoina);
• preparaty antycholinergiczne (wpływają na funkcjonowanie nerwów);
• leki mogące powodować zaparcia;
• leki moczopędne (powodujące zwiększenie wydalania moczu);
• niektóre antybiotyki;
• inne leki wpływające na rytm serca;
• barbiturany (stosowane w zaburzeniach snu);
• tiorydazyna lub lit (leki przeciwpsychotyczne).

Wszystkie te substancje wymieniono w ulotce dołączonej do opakowania. To lekarz decyduje o możliwości jednoczesnego stosowania wybranych leków z tej listy. Należy postępować zgodnie z jego zaleceniami, aby ograniczyć ryzyko występowania poważnych interakcji pomiędzy substancjami czynnymi.

Ketipinor — skład leku

Podstawowy składnik leku Ketipinor to substancja czynna kwetiapina. Pozostałe składniki pomocnicze to:

• Ketipinor 25 mg: celuloza mikrokrystaliczna, magnezu stearynian, powidon K30, kroskarmeloza sodowa, dwutlenek tytanu E171, talk, makrogol 3350, tlenki żelaza E172, alkohol poliwinylowy;
• Ketipinor 100 mg: celuloza mikrokrystaliczna, karboksymetyloskrobia sodowa typ A, laktoza jednowodna, magnezu stearynian, powidon K30, wodorofosforan wapnia dwuwodny, dwutlenek tytanu E171, talk, makrogol 3350, tlenki żelaza E172, alkohol poliwinylowy;
• Ketipinor 200 mg i 300 mg: celuloza mikrokrystaliczna, karboksymetyloskrobia sodowa typ A, laktoza jednowodna, magnezu stearynian, powidon K30, wodorofosforan wapnia dwuwodny, otoczka Opadry II White (alkohol poliwinylowy, makrogol 3350, dwutlenek tytanu E171, talk).

Pytania pacjentów o lek (FAQ)