Czym jest Epilepsja?
Epilepsja to choroba, która związana jest bezpośrednio z zaburzeniami neurologicznymi. Powstają one z uwagi na momentalną niesprawność mózgu. Może się ona objawiać silnym napadem wstrząsowym, do którego w niektórych przypadkach dochodzi również utrata przytomności.
- Epilepsja – co to jest?
- Przyczyny padaczki
- Co wywołuje atak padaczki?
- Objawy padaczki
- Napady padaczki
- Ataki epilepsji – klasyfikacja
- Napady toniczno-kloniczne
- Napady miokloniczne
- Napady atoniczne
- Napady bezdrgawkowe
- Atak a zagrożenie życia
- Napady drgawkowe
- Napady nieświadomości
- Rozpoznanie padaczki
- Leczenie padaczki
- Farmakoterapia
- Leczenie chirurgiczne
- Stymulacja nerwu błędnego
- Wizyta u specjalisty
- Porada przez internet
- Recepta internetowa
Epilepsja – co to jest?
Epilepsja to stan, który pojawia się na skutek zaburzenia pewnych komórek nerwowych w mózgu. Choroba ta charakteryzuje się całym szeregiem rozmaitych symptomów – zarówno psychicznych, jak i somatycznych. Objawiają się one głównie przez zmiany morfologiczne oraz metaboliczne w mózgu danej osoby.
Objawy padaczki to przede wszystkim napady padaczkowe. Mogą mieć one różne objawy, gdyż występują w bardzo niejednorodnych grupach. Nie wszystkie zaburzenia świadomości, jakie mogą spotkać pacjenta, charakteryzowane są od razu jako epilepsja. Diagnoza taka będzie wymagała wizyty u specjalisty, a także przeprowadzenia szeregu niezbędnych badań.
Epilepsja wynika przede wszystkim ze stanu fizjologicznego części, a w niektórych przypadkach nawet całości mózgu. Zdarza się bowiem, że nawet na pozór nieznaczące zaburzenie układu nerwowego, może być sygnałem do tego, że u danego pacjenta rozwija się epilepsja.
Przyczyny padaczki
Podstawy związane z wystąpieniem napadu są naprawdę trudne do określenia. Nie da się w większości przypadków konkretnie wskazać, jakie są przyczyny padaczki. Utrata świadomości z uwagi na epilepsję może pojawić się u osób, które doznały urazu głowy. Jako przyczynę padaczki wymienia się także nowotwory, udary, jak również krwotoki podpajęczynówkowe. Przyczyny padaczki mogą być związane z zapaleniem mózgu; wskazuje się też zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, jak również uraz mózgu.
Przyczyny padaczki u dzieci są praktycznie nie do wychwycenia. Może się ona pojawić oczywiście przez urazy głowy, ale najczęściej nie ma ona żadnych przyczyn. Choroba neurologiczna tego typu nazywana jest padaczką idiopatyczną.
Zespoły padaczkowe u dorosłych mogą również być związane z guzem mózgu bądź zależeć od wieku chorego. Na pojawienie się takiego zaburzenia ogromny wpływ ma także spożywanie alkoholu. Przyczyn choroby upatruje się także w obciążeniach genetycznych.
Co wywołuje atak padaczki?
Atak padaczki pojawia się na skutek zaburzeń w czynności bioelektrycznej mózgu. Mogą się one rozprzestrzenić na cały mózg. Napady padaczki mają najczęściej postać napadów drgawkowych, które dzielą się na różne rodzaje.
Objawy padaczki
Napady padaczki mogą za każdym razem wyglądać nieco inaczej. Atak padaczki może różnić się od innego napadu czasem trwania, a także rodzajem oddziaływania na ciało.
Napady padaczki
Atak epilepsji to nic innego, jak nieprawidłowe wyładowania bioelektryczne grupy komórek nerwowych, które znajdują się w mózgu. Takie wyładowania aktywują układy strukturalno-czynnościowe w całym mózgu, przez co czynności całego ciała chorych na padaczkę są zaburzone.
Napad epilepsji może przebiegać w różnych sposób – wszystko zależy od tego, ile napad trwa i co konkretnie go wywołuje. Większość napadów trwa jednak dość krótko i nie zawsze są one związane z zaburzeniami świadomości. Zazwyczaj ataki przebiegają w czasie od kilku sekund do maksymalnie trzech minut. Jeśli napad trwa dłużej i występuje utrata przytomności, wówczas pojawia się stan padaczkowy. To dość poważna choroba, która wymaga natychmiastowej konsultacji z lekarzem. Niezbędne jest bowiem wykluczenie poważniejszej choroby neurologicznej, choroby genetyczne czy zaburzeń pracy mózgu, które mogą być właśnie przyczyną padaczki.
Warto jeszcze dodać, że napad padaczkowy może wiązać się także z przyspieszeniem akcji serca, poceniem się, a także mimowolnym oddaniem moczu. Pojawić może się także ból głowy, skurcze mięśni lub ich całkowite wiotczenie.
Ataki epilepsji – klasyfikacja
Epilepsja i jej ataki mogą się znacząco od siebie różnić. Klasyfikacja poszczególnych napadów nie jest zatem prosta. Rozróżniając poszczególne rodzaje napadów, bierze się pod uwagę objawy epilepsji, a także ogniska ich wyładowań.
Napady toniczno-kloniczne
Takie napady zdarzają się wówczas, gdy w czasie ataku padaczki dochodzi do całkowitej utraty przytomności. Pacjent upada, a jego mięśnie gwałtownie się napinają. W czasie takiego ataku padaczki chory może odginać głowę do tyłu i przestać zupełnie oddychać. Występujące w czasie napadów uogólnionych drgawki są niezwykle silne – w niektórych przypadkach mogą doprowadzić do przegryzienia języka, a także oddania moczu lub kału. Objawy związane z napadami padaczkowymi tego typu są dość niebezpieczne. Należy zatem odpowiednio zabezpieczyć osobę, która go doświadcza. Może bowiem dojść do poważnego urazu głowy – właśnie na skutek silnych drgawek. W czasie utracenia przytomności konieczne będzie zapewnienie choremu drożności dróg oddechowych.
Napady miokloniczne
Wystąpienie takich zespołów padaczkowych nie wiąże się z utratą świadomości. Dochodzi jednak do skurczów mięśni, które mogą być bardzo silne.
Napady atoniczne
Ten rodzaj napadu występuję wówczas, gdy pacjent – oprócz utraty przytomności, ma także zwiotczałe mięśnie oraz upada. Objawy choroby tego typu mogą być niebezpieczne, gdyż z uwagi na wiotczenie mięśni łatwo dochodzi do poważnych urazów głowy.
Napady bezdrgawkowe
Taki rodzaj ataków charakteryzuje się zastyganiem w powietrzu. Pacjent może doznać napadu wykonując jakąś zupełnie codzienną czynność. W czasie ataku padaczki chory traci kontakt z otoczeniem, ale stan taki dość szybko mija.
Atak a zagrożenie życia
Bóle głowy, a także inne dolegliwości związane z atakami, to sygnał do tego, by pacjent zgłosił się na badanie neurologiczne. Jeśli napady powtarzają się często (na przykład składają się z całej serii) bądź też trwają powyżej trzydziestu minut, wówczas mogą one stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia i życia danego pacjenta. Długotrwały napad padaczkowy przyczynia się bowiem do niedotlenienia mózgu, co z kolei wpływa bezpośrednio na jego obrzęk. To niebezpieczny stan, który w niektórych przypadkach może doprowadzić nawet do śmierci.
Nawet pojedyncze napady ogniskowe mogą stanowić pewne ryzyko – na przykład wówczas, gdy pacjent prowadzi pojazd bądź posługuje się ostrym narzędziem.
Napady drgawkowe
Leczenie epilepsji rozpoczyna się przede wszystkim od diagnostyki oraz określenia rodzaju napadu padaczkowego. W wielu przypadkach dochodzi do utraty przytomności, która połączona jest z wystąpieniem drgawek. Stan taki może jednak pojawiać się również z uwagi na inne przyczyny.
Utrata przytomności może być wynikiem silnie odczuwanego bólu, stresu, długotrwałego przebywania w pozycji stojącej, spadkiem ciśnienia tętniczego, a także zaburzeń rytmu serca oraz niewydolności krążenia. Jeżeli jednak pacjent stracił przytomność i pojawiły się u niego drgawki gorączkowe, wówczas mogło dojść do toksycznego uszkodzenia wątroby, a także niewydolności wielonarządowej.
Nagłe omdlenie połączone z brakiem kontaktu z otoczeniem nie musi wcale oznaczać, że u pacjenta pojawiła się padaczka. Epilepsja powinna być jednak brana pod uwagę w czasie diagnostyki. Warto jeszcze dodać, że taki stan może doprowadzić do zatrzymania krążenia. Sytuacja ta jest niebezpieczna i może wywołać trwałe zmiany w mózgu chorego – a w krytycznych sytuacjach nawet jego śmierć.
Objawy padaczki mogą być związane nie tylko z chorobą neurologiczną. Często zdarza się, że pojawiają się one na skutek zaburzeń psychicznych. Napad padaczki psychogenny powinien być szybko zdiagnozowany, a przepisane leki przeciwpadaczkowe na pewno pomogą uporać się z takimi uciążliwymi dolegliwościami.
Napady nieświadomości
Napady padaczkowe, których objawem jest napad nieświadomości, występuje najczęściej u dzieci. Trwają one zaledwie kilka sekund i dotyczą po prostu wyłączenia się z otoczenia bądź rozmowy. Stan taki wygląda jak zwykłe zamyślenie się, które nie ma wyraźnej przyczyny. Po ataku tego typu dziecko wraca do wcześniej wykonywanej czynności bez świadomości, że właśnie doświadczyło napadu padaczkowego. Niestety, jeśli dziecko nie poddaje się leczeniu padaczki, wówczas ataki mogą występować nawet kilka razy w ciągu jednego dnia.
Utraty świadomości dotyczą w równym stopniu osób dorosłych. Chory przerywa w takiej sytuacji wykonywaną czynność i kompletnie “wyłącza się” z otoczenia. Stan taki może objawiać się tym, że pacjent patrzy wyłącznie w jeden punkt i nie nawiązuje żadnego kontaktu ze swoim otoczeniem.
W czasie takich napadów padaczkowych nie dochodzi wcale do drgawek czy upadku, czyli objawów, które najczęściej kojarzone są ze schorzeniem komórek nerwowych określanych jako padaczka.
Epilepsja tego rodzaju nie wiąże się także z utratą przytomności. Pacjent zaraz po ataku wraca do wykonywanego wcześniej zajęcia. Może nastąpić chwilowa dezorientacja, jednak mija ona dość szybko.
Rozpoznanie padaczki
Utraty świadomości, drgawki, a także brak kontaktu z otoczeniem w czasie powtarzających się napadów – objawy tego typu są sygnałem, by jak najszybciej udać się do lekarza. Diagnoza epilepsji jest jednak dość skomplikowana. Niektóre objawy mogą być bowiem na tyle subtelne, że trudno będzie je uchwycić.
Podstawą do diagnozy będzie przede wszystkim szczegółowy wywiad z pacjentem. Określenie, który rodzaj padaczki dotyczy danego pacjenta, będzie umożliwiało dobranie najbardziej odpowiedniego leczenia. Z pewnością przyniesie ono złagodzenie tych uciążliwych objawów.
Leczenie padaczki
Wprowadzenie do leczenia odpowiednich farmaceutyków sprawi, że pacjent może wrócić do normalnego życia – nawet po odstawieniu leków. Przepisywane leki mają na celu przede wszystkim złagodzenie bądź też całkowite wyeliminowanie napadów epilepsji.
Farmakoterapia
Leki, które przyjmuje pacjent, przede wszystkim podnoszą próg drgawkowy. Specyfiki stosowane w tego typu chorobach skupiają się także na rozprzestrzenianiu ognisk wyładowań również na inne obszary mózgu. Napad toniczno kloniczny, a także inne rodzaje ataków mogą zostać wyeliminowane. Przyjmowanie takich preparatów pomaga również uniknąć stanu padaczkowego, który jest przecież bardzo groźny dla pacjenta.
Leczenie padaczki powinno być oczywiście zaplanowane przez lekarza prowadzącego danego pacjenta. Dobiera on odpowiednie specyfiki na podstawie zgromadzonych wcześniej informacji, a także rodzaju ataku, który dotyczy pacjenta.
Jeśli przepisany lek nie przynosi żadnych efektów, wówczas jest on zastępowany innym. Co ważne, leki przeciwpadaczkowe powinny być brane w odpowiednich porach. Pacjent nie powinien samodzielnie modyfikować dawki leków, gdyż mogą one wówczas zaszkodzić.
Leczenie chirurgiczne
Jeżeli stosowanie leków przeciwpadaczkowych nie przynosi efektu, konieczne będzie wprowadzenie leczenia bardziej zaawansowanego. Istnieją bowiem zabiegi medyczne, których celem jest wyeliminowanie bądź przynajmniej zmniejszenie częstotliwości napadów padaczkowych, których doświadcza na co dzień pacjent.
Zabiegi nie zawsze jednak pomogą – osoby zmagające się z padaczką, która ma wiele ognisk wyładowań z mózgu, mogą nie odczuwać wcale wyraźnej poprawy.
Niektórzy lekarze rekomendują leczenie neurochirurgiczne. W przypadku występowania u chorego napadów częściowych wykonać można na przykład lobektomię skroniową oraz resekcje pozaskroniowe.
W ciężkich klinicznie przypadkach padaczki usuwa się jedna półkulę mózgu. Napady częściowe bądź toniczne w leczeniu neurochirurgicznym usuwa się z kolei poprzez przecięcie ciała modzelowatego, co może przynieść choremu sporą ulgę.
Leczenie chirurgiczne nie zawsze jest skuteczne. Często zdarza się, że zabiegi tego typu są zbyt ryzykowne. Osoby, które nie mogą mieć operacji, a leczenie farmakologiczne nie przynosi u nich skutków, mogą pokusić się o jeszcze jedno, wprowadzone całkiem niedawno rozwiązanie.
Stymulacja nerwu błędnego
VNS to terapia, która oparta jest na przekazywaniu impulsów elektrycznych do nerwu błędnego, który występuje z lewej strony półkuli. Mechanizm ten może nie tylko zapobiegać atakom padaczki, ale również działa przeciwdepresyjnie! Stymulacja nerwu błędnego na szlaki nerwowe prowadzącego do układu noradrenergicznego oraz serotoninergicznego nie jest jeszcze zbadana kompleksowo, ale terapia taka przynosi już pierwsze pozytywne efekty.
W jaki sposób dokonuje się takiej stymulacji nerwu? Pacjent poddaje się zabiegowi chirurgicznemu, w czasie którego wszczepia się mu stymulator. Elektora zostaje umieszczona w lewej okolicy szyi i przymocowana do lewego nerwu błędnego. W następnym etapie jest ona podskórnie przeprowadzana w okolicę klatki piersiowej, gdzie łączy się ją z generatorem impulsów – swego rodzaju baterią, która napędza cały mechanizm.
Urządzenie programuje się w ten sposób, by mogło ono generować impulsy elektryczne z pięcioma minutami przerwy. Impulsy tego typu muszą mieć oczywiście odpowiednie natężenie oraz częstotliwość. Bateria starczyć może na dziesięć lat – po tym czasie konieczne będzie wymienienie generatora impulsów.
Wizyta u specjalisty
Nawet pojedynczy atak epilepsji powinien być wskazaniem do tego, by skonsultować się z lekarzem. Padaczka to stan, który musi być niezwłocznie leczony – w przeciwnym razie może doprowadzić do poważnych powikłań.
Na szczęście obecna wiedza z zakresu medycyny umożliwia nie tylko złagodzenie uciążliwych dolegliwości, ale również ich kompleksowe wyeliminowanie. Wizyta u specjalisty jest zatem konieczna w przypadku osób, które doświadczyły ataku epilepsji bądź podejrzewają u siebie tego typu schorzenie.
Porada przez internet
Niestety zdarza się, że oczekiwanie na wizytę u lekarza jest bardzo długie. Co zrobić w takiej sytuacji? Idealnym rozwiązaniem będzie skorzystanie z naszej oferty porad internetowych. Na tego typu konsultacje nie trzeba długo czekać, a ponadto można ją odbyć z dowolnego miejsca! Wystarczy mieć dostęp do internetu i znaleźć komfortową przestrzeń, w której pacjent będzie mógł opowiedzieć o swoich problemach.
W czasie takiej wizyty lekarz specjalista przeprowadzi z pacjentem szczegółowy wywiad. Na podstawie takich informacji, a także opisu objawów, który zostanie dostarczony przez pacjenta, możliwe będzie postawienie konkretnej diagnozy. W leczeniu epilepsji niezwykle istotne jest określenie rodzajów ataku, jakie mają miejsce u chorego. Diagnoza umożliwia nie tylko zaplanowanie określonego leczenia, ale również natychmiastowe jego wdrożenie!
Recepta internetowa
W czasie wizyty internetowej lekarz może również wystawić pacjentowi receptę na najbardziej odpowiednie do leczenia preparaty. Tego typu dokument ma dokładnie te same prawa, co recepta wystawiona w czasie wizyty stacjonarnej. E-recepta umożliwia zakupienie niezbędnych specyfików w praktycznie każdej aptece.
Korzystanie z wizyty internetowej to ogromne udogodnienie, z którego skorzystało już wielu pacjentów z całej Polski. Oprócz tego, że chory nie musi oczekiwać tygodniami na konsultację ze specjalistą, nie ma również konieczności dojeżdżania do przychodni stacjonarnie. Jako specjaliści od tego typu usług, proponujemy swoim klientom jedynie profesjonalistów, którzy posiadają nie tylko ogromne doświadczenie, ale również ugruntowaną wiedzę. Z pewnością będą zatem w stanie pomóc każdemu pacjentowi, który zgłosi się do nich po rzetelną poradę.
Źródła:
- Klaudia, K., Ewelina, K., Łukaszuk, C., Krajewska-Kułak, E. (2020). Epilepsja–podstawowe informacje, neuroobrazowanie oraz jakość życia osób z padaczką.
- Michalczyk, A. (2015). Funkcjonowanie dziecka z epilepsją w przestrzeni szkolnej.