Micardis

Właściwość	Wartość
Dostępność	na receptę
Wskazania	nadciśnienie tętnicze, profilaktyka zdarzeń sercowo-naczyniowych
Postać	tabletki
Dawka	40 mg, 80 mg
Substancja czynna	telmisartan

Micardis — co to za lek, jak działa, w jakim celu się go stosuje?

Zgodnie z klasyfikacją medyczną lek Micardis to antagonista receptora angiotensyny II. Działanie preparatów z tej grupy polega na ograniczaniu działania angiotensyny II, czyli substancji powodującej skurcz naczyń oraz pobudzającej uwalnianie aldosteronu, co zwiększa ciśnienie tętnicze.

Preparat ma postać tabletek i zawiera substancję czynną telmisartan. Ze względu na skład, działanie i przeznaczenie lek Micardis dostępny jest tylko na receptę po wcześniejszej konsultacji medycznej. Działanie telmisartanu polega na hamowaniu działania angiotensyny II. W efekcie naczynia krwionośne się rozkurczają, a ciśnienie tętnicze ulega obniżeniu. 

Preparat przeznaczony jest do stosowania u osób dorosłych. Podstawowe wskazania medyczne do stosowania leku Micardis to:

• nadciśnienie samoistne (wysokie ciśnienie tętnicze krwi);
• zmniejszenie częstości zachorowań z przyczyn sercowo-naczyniowych (np. zawał serca lub udar mózgu) u pacjentów z grupy ryzyka, u których występują zmniejszony dopływ krwi do serca lub nóg, po przebytym udarze mózgu, lub z cukrzycą.

Ile kosztuje Micardis?

Obecnie lek Micardis dostępny jest w trzech wariantach opakowania, które różnią się stężeniem substancji czynnej oraz ilością tabletek. Przy pełnej odpłatności uśredniona cena preparatu w aptece to:

• Micardis (tabletki, 40 mg, 28 szt.) - 29,00 PLN;
• Micardis (tabletki, 80 mg, 14 szt.) - 25,60 PLN;
• Micardis (tabletki, 80 mg, 28 szt.) - 30,40 PLN.

Czy lek Micardis jest refundowany?

Zgodnie z obowiązującymi przepisami lek Micardis podlega całościowej lub częściowej refundacji w jednym opakowaniu, które zawiera 28 tabletek w stężeniu substancji czynnej 80 mg. Za darmo otrzymują go pacjenci poniżej 18. lub powyżej 65. roku życia we wszystkich wskazaniach wymienionych w decyzji.

Ponadto w ramach częściowej odpłatności mogą nabyć go pozostali pacjenci w tych wskazaniach oraz osoby poniżej 18. roku życia z przewlekłą chorobą nerek, leczeniu renoprotekcyjnym lub nadciśnieniu tętniczym innym niż określone w ChPL. Wówczas uśredniona cena preparatu w aptece to:

• Micardis (tabletki, 80 mg, 28 szt.) - 15,35 PLN.

Micardis — czy istnieją zamienniki?

W aptekach dostępne są leki, które zawierają telmisartan w tej samej postaci i dawce. Jako zamienniki leku Micardis wymieniane są m.in.: Actelsar, Polsart, Telmabax, Telmisartan Aurovitas, Telmisartan Bluefish, Telmisartan Genoptim, Telmisartan Mylan, Telmix, Telmizek, Tezeo, Tolura, Toptelmi, Zanacodar. Wszystkie one dostępne są tylko na receptę i można stosować je na wyraźne wskazanie lekarza.

Micardis — jak dawkować?

Stosowanie i dawkowanie leku Micardis ustalane jest indywidualnie. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Preparat przeznaczony jest do stosowania doustnego. Tabletki należy połknąć, popijając wodą lub innym płynem bezalkoholowym. Lek przyjmuje się codziennie o tej samej porze i można to robić podczas posiłku lub pomiędzy posiłkami. Poniżej standardowe dawkowanie.

Leczenie nadciśnienia tętniczego:

• zazwyczaj u większości pacjentów skuteczna dawka wynosi 40 mg jeden raz na dobę;
• lekarz może zalecić stosowanie mniejszej dawki na poziomie 20 mg jeden raz na dobę lub stosowanie większej dawki wynoszącej 80 mg jeden raz na dobę.

Podawanie leku w celu zmniejszenia częstości zachorowań z przyczyn sercowo-naczyniowych:

• zazwyczaj stosowana dawka u większości pacjentów to jedna tabletka o mocy 80 mg jeden raz na dobę.

U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby dawka nie powinna przekraczać 40 mg raz na dobę. Szczególnej uwagi wymagają pacjenci z ciężką niewydolnością nerek oraz w podeszłym wieku.

Nie wolno stosować większej niż zalecana dawki leku Micardis. Nie wpływa to na poprawę skuteczności leczenia i może powodować działania niepożądane, w tym nadmierne skutku obniżające ciśnienie krwi, zawroty głowy i omdlenia. W takiej sytuacji należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.

Micardis — stosowanie leku w ciąży i okresie karmienia piersią

Przeciwwskazane jest stosowanie leku Micardis po 3. miesiącu ciąży. Może to powodować poważne działania niepożądane i zagrożenie dla dziecka. Nie zaleca się również stosowania tego preparatu we wcześniejszym etapie ciąży. Jeżeli kobieta stara się o dziecko lub zajdzie w ciążę w trakcie terapii, to powinna natychmiast odstawić lek i skontaktować się z lekarzem prowadzącym.

Substancja czynna zawarta w tabletkach Micardis może przenikać do mleka matki. Może to powodować działania niepożądane ze strony dziecka. Jeżeli kobieta musi przyjmować lek, to powinna przerwać karmienie ze względów bezpieczeństwa. Co do zasady nie należy podawać tego preparatu u kobiet w okresie karmienia piersią.

Micardis — działania niepożądane

U pacjentów stosujących lek Micardis mogą występować skutki uboczne. Nie dotyczy to każdego przypadku. Rodzaj i nasilenie działań niepożądanych zależą od indywidualnych predyspozycji organizmu i stanu zdrowia pacjenta. Należy przerwać przyjmowanie tabletek i natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeżeli objawy są ciężkie. Wśród nich znajdują się:

• obrzęk naczynioruchowy (nagły obrzęk skóry i błon śluzowych);
• posocznica (zakażenie z reakcją zapalną całego organizmu nazywane zatruciem krwi);
• objawy reakcji alergicznej, w tym ciężka reakcja alergiczna, reakcja anafilaktyczna (objawy: świszczący oddech, trudności w oddychaniu, świąd, wysypka, niskie ciśnienie tętnicze, obrzęk twarzy).

Ponadto w trakcie leczenia odnotowywano takie działania niepożądane jak m.in.:

• niedociśnienie (niskie ciśnienie tętnicze krwi);
• zakażenia układu moczowego;
• zakażenia górnych dróg oddechowych (np.: zapalenie zatok, ból gardła, przeziębienie);
• obniżenie nastroju (depresja);
• zmniejszenie liczby krwinek czerwonych (niedokrwistość);
• zawroty głowy pochodzenia obwodowego (uczucie wirowania);
• duże stężenie potasu w osoczu;
• trudności z zasypianiem;
• niedociśnienie ortostatyczne;
• omdlenie;
• wolna czynność serca (bradykardia);
• kaszel;
• duszność;
• ból brzucha;
• biegunka;
• wymioty;
• wzdęcia;
• dyskomfort w jamie brzusznej;
• wysypka polekowa;
• nadmierne pocenie się;
• świąd;
• zaburzenia czynności nerek;
• ostra niewydolność nerek;
• ból mięśni;
• kurcze mięśni;
• ból w klatce piersiowej;
• uczucie osłabienia;
• zwiększone stężenie kreatyniny we krwi;
• zwiększenie liczby niektórych krwinek białych (eozynofilia);
• małe stężenie cukru we krwi (u pacjentów z cukrzycą);
• małopłytkowość (mała liczba płytek krwi);
• zaburzenia widzenia;
• senność;
• uczucie niepokoju;
• tachykardia (szybka czynność serca);
• nieżyt żołądka;
• zaburzenia czynności wątroby;
• zaburzenia smaku;
• suchość błony śluzowej jamy ustnej;
• nagły obrzęk skóry i błon śluzowych;
• zaczerwienienie skóry;
• wypryski skórne;
• pokrzywka;
• ból kończyn;
• ból ścięgien;
• ból stawów;
• objawy grypopodobne;
• zwiększone stężenie kwasu moczowego;
• zmniejszone stężenie hemoglobiny;
• zwiększona aktywność enzymów wątrobowych we krwi;
• zwiększona aktywność fosfokinazy kreatynowej we krwi;
• śródmiąższowa choroba płuc.

Wszystkie skutki uboczne wraz z częstotliwością ich występowania wymieniono w ulotce dołączonej do opakowania. Wszelkie objawy niepożądane należy zgłaszać lekarzowi prowadzącemu.

Jakie są przeciwskazania do stosowania Micardis?

Przed rozpoczęciem stosowania leku Micardis należy skonsultować się z lekarzem, zapoznać z ulotką dołączoną do opakowania oraz mechanizmem działania preparatu. Przeciwwskazane jest przyjmowanie tych tabletek, jeżeli u pacjenta występują:

• uczulenie na telmisartan lub jakikolwiek inny składnik leku;
• ciężkie zaburzenia czynności wątroby, w tym: zwężenie drogi odpływu żółci, zastój żółci lub jakakolwiek inna ciężka choroba wątroby;
• okres po trzecim miesiącu ciąży (II i III trymestr);
• cukrzyca lub zaburzenia czynności nerek i jednoczesne stosowanie leku aliskiren.

Jeżeli występuje jakiekolwiek przeciwwskazanie z tej listy, to należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem prowadzącym. Wszystko po to, aby zadbać o bezpieczeństwo i skuteczność prowadzonej terapii.

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Micardis?

W określonych przypadkach należy zachować szczególne środki ostrożności w trakcie stosowania leku Micardis. Każdy pacjent powinien podlegać indywidualnej diagnostyce. Szczególnej uwagi wymagają zwłaszcza osoby, u których występują takie stany lub choroby jak:

• zaburzenia dotyczące serca;
• choroba wątroby;
• choroby nerek lub stan po przeszczepieniu nerki;
• zwiększone stężenie potasu we krwi;
• niskie ciśnienie tętnicze krwi (niedociśnienie);
• zwiększone stężenie aldosteronu;
• zwężenie tętnicy nerkowej;
• cukrzyca;
• podejrzenie lub planowanie ciąży;
• planowany zabieg operacyjny lub znieczulenie;
• jednoczesne stosowanie wybranych leków z tej listy: digoksyna, aliskiren, inhibitor konwertazy angiotensyny (tzw. leki ACE: ramipryl, lizynopryl, enalapryl), inne leki stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi. 

Wszelkie wątpliwości w zakresie terapii należy omówić z lekarzem prowadzącym. Następnie postępuje się zgodnie z jego wskazaniami, aby zachować skuteczność terapii i zmniejszyć ryzyko występowania poważnych działań niepożądanych.

Z czym nie łączyć Micardis?

Pacjent ma obowiązek poinformowania lekarz o wszystkich lekach stosowanych obecnie lub w niedalekiej przeszłości. Jest to związane z tym, że preparat Micardis może wchodzić z nimi w interakcje, zmieniając swoje działanie lub powodując skutki uboczne. Przeciwwskazane jest jednoczesne stosowanie aliskirenu, jeżeli u pacjenta występuje cukrzyca lub zaburzenia czynności nerek. Ponadto szczególnej uwagi wymagają takie środki farmakologiczne jak:

• leki moczopędne (diuretyki) zwłaszcza w dużych dawkach;
• leki wpływające na stężenie potasu we krwi, w tym: substytuty soli zawierające potas, inhibitory ACE, leki moczopędne oszczędzające potas, antagoniści receptora angiotensyny II, niesteroidowe leki przeciwzapalne (np.: ibuprofen, kwas acetylosalicylowy), leki immunosupresyjne (np.: takrolimus, cyklosporyna), heparyna, trimetoprim (antybiotyk);
• kortykosteroidy;
• barbiturany;
• leki przeciwdepresyjne;
• amifostyna;
• baklofen;
• lit (stosowany w leczeniu depresji);
• digoksyna;
• aliskiren.

Wszystkie te substancje wymieniono w ulotce dołączonej do opakowania. O możliwości jednoczesnego stosowania wybranych leków z tej listy decyduje lekarz prowadzący. Należy postępować zgodnie z jego wskazaniami, aby zmniejszyć ryzyko niekorzystnych interakcji pomiędzy substancjami czynnymi.

Micardis — skład leku

Podstawowy składnik leku Micardis to substancja czynna telmisartan. Pozostałe składniki pomocnicze to: wodorotlenek sodu, meglumina, powidon, stearynian magnezu, sorbitol E420.

Pytania pacjentów o lek (FAQ)