Wypełnij wywiad, opłać konsultację, kod do
Środek farmakologiczny Triderm posiada w swoim składzie trzy substancje czynne: klotrimazol, betametazon w postaci dipropionianu betametazonu oraz gentamycynę w postaci siarczanu gentamycyny. Każda z nich wykazuje inne działanie. Dzięki temu lek działa przeciwbakteryjnie, przeciwgrzybiczo oraz klasyfikowany jest do kortykosteroidów. Ze względu na swój skład i działanie, preparat dostępny jest tylko na receptę. Ma postać kremu.
Podstawowe składniki leku Tridermto substancje czynne. Na każdy mg maści przypada 0,5 mg betametazonu, 10 mg klotrymazolu oraz 1 mg gentamycyny. Oprócz nich w maści znajdują się substancje pomocnicze takie jak: wazelina biała i ciekła parafina.
Pacjent powinien dokładnie zapoznać się składem leku. Jego stosowanie jest przeciwwskazane w sytuacji, gdy występuje uczulenie na dowolną substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą produktu.
Środek przeznaczony jest do stosowania miejscowego na skórę. Wyróżnia się kilka podstawowych wskazań medycznych do tego, aby wdrożyć Triderm w terapii. Stosuje się go m.in. przy:
objawowym leczeniu zmian zapalnych skóry reagujących na kortykosteroidy, powikłanych wtórnymi zakażeniami wywołanymi przez drobnoustroje wrażliwe na klotrymazol i gentamycynę;
leczeniu miejscowym zmian grzybiczych skóry, w tym: grzybicy krocza, pachwin, nieowłosionej skóry i stóp;
łupieżu pstrym wywołanym przez Pityrosporum obiculare;
kandydozie wywołanej przez Candida albicans.
Preparat Triderm wykazuje wysoką skuteczność działania na takie grzyby jak m.in.: Trichophyton mentagrophytes, Trichophyton rubrum, Microsporum canis, Epidermophyton floccosum, Candida albicans, Malassezia furfur. Do tego działa przeciwbakteryjnie na różnego rodzaju bakterie wrażliwe na gentamycynę. W tej grupie znajdują się wybrane szczepy: gronkowca złocistego, paciorkowców i bakterie Gram-ujemne. Szczegółowy wykaz szkodliwych drobnoustrojów, na które działa Triderm, znajduje się na ulotce dołączonej do opakowania przez producenta.
Po zastosowaniu na skórę lek wykazuje silne i szybkie działanie. Dzięki temu szybko łagodzi objawy, w tym świąd i pieczenie. Przekłada się to na poprawę codziennego funkcjonowania pacjenta. W przypadku większego nasilenia chorób skóry mogą one uniemożliwić normalne funkcjonowanie i znacznie ograniczyć komfort życia chorej osoby. Swoje skuteczne działanie maść Triderm zawdzięcza skojarzeniu ze sobą trzech substancji czynnych w odpowiednich proporcjach. Połączenie antybiotyku, leku z grupy imidazoli i kortykosteroidu daje satysfakcjonujące efekty terapii, jednak musi być ona prowadzona pod kontrolą lekarską.
Lek wchłania się miejscowo przez skórę. W przypadku klotrymazolu wchłanianie jest minimalne i nie wywołuje żadnych objawów. Większe wchłanianie obserwuje się przy betametazonie, jednak zależy ono od kilku czynników. Substancja ta jest metabolizowana w wątrobie i wydalana z moczem i żółcią. Gentamycyna wchłania się do organizmu tylko wtedy, gdy maść Triderm stosowana jest na uszkodzoną skórę.
Maść Triderm należy stosować zgodnie ze wskazaniami lekarza. Aby przyniosło to zamierzone efekty, preparat należy stosować regularnie. Cienką warstwę maści nanosi się bezpośrednio na miejsca chorobowo zmienione i w ich pobliżu. Standardowo robi się to dwa razy dziennie, rano i wieczorem. Czas trwania terapii może być różny. Zależy on m.in. od: indywidualnych predyspozycji pacjenta, umiejscowienia zmian chorobowych i ich rozmiaru, specyfiki leczonej choroby. Jeżeli jednak terapia nie przyniesie satysfakcjonujących rezultatów po około 3-4 tygodniach, to pacjent powinien skontaktować się z lekarzem. Być może diagnoza była błędnie postawiona lub niezbędna będzie zmiana stosowanego preparatu medycznego.
Wpływ na poprawę wchłaniania substancji zawartych w maści Triderm może mieć stosowanie opatrunków okluzyjnych. Warto skonsultować to z lekarzem. Ponadto zbyt długie utrzymywanie opatrunku okluzyjnego na skórze może powodować podrażnienie skóry. W związku z tym należy postępować bezpośrednio ze wskazaniem lekarskim oraz z zaleceniami producenta w tym zakresie.
Lek jest przeciwwskazany u dzieci, które nie ukończyły 2. roku życia. Po tym czasie preparat można stosować, jednak nie dłużej niż przez 5 dni z rzędu.
Środek farmakologiczny Triderm powinien być stosowany tylko zgodnie z zaleceniami lekarza. Pacjent we własnym zakresie nie może zmieniać dawki lub wydłużać czasu leczenia choroby. Grozi to przedawkowaniem leku. Nadmierne i długotrwałe stosowanie leku może negatywnie wpływać na czynność osi podwzgórze-przysadka-nadnercza. Do skutków ubocznych przedawkowania należą m.in.: ogólnoustrojowe objawy niepożądane kortykosteroidów oraz niedoczynność nadnerczy. Nadmierne stosowanie leku może prowadzić także do uszkodzenia nerek i słuchu. W przypadku podejrzenia przedawkowania należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.
Środek farmakologiczny Triderm posiada w swoim składzie trzy substancje czynne: klotrimazol, betametazon w postaci dipropionianu betametazonu oraz gentamycynę w postaci siarczanu gentamycyny. Każda z nich wykazuje inne działanie. Dzięki temu lek działa przeciwbakteryjnie, przeciwgrzybiczo oraz klasyfikowany jest do kortykosteroidów. Ze względu na swój skład i działanie, preparat dostępny jest tylko na receptę. Ma postać kremu.
Podstawowe składniki leku Tridermto substancje czynne. Na każdy mg maści przypada 0,5 mg betametazonu, 10 mg klotrymazolu oraz 1 mg gentamycyny. Oprócz nich w maści znajdują się substancje pomocnicze takie jak: wazelina biała i ciekła parafina.
Pacjent powinien dokładnie zapoznać się składem leku. Jego stosowanie jest przeciwwskazane w sytuacji, gdy występuje uczulenie na dowolną substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą produktu.
Środek przeznaczony jest do stosowania miejscowego na skórę. Wyróżnia się kilka podstawowych wskazań medycznych do tego, aby wdrożyć Triderm w terapii. Stosuje się go m.in. przy:
objawowym leczeniu zmian zapalnych skóry reagujących na kortykosteroidy, powikłanych wtórnymi zakażeniami wywołanymi przez drobnoustroje wrażliwe na klotrymazol i gentamycynę;
leczeniu miejscowym zmian grzybiczych skóry, w tym: grzybicy krocza, pachwin, nieowłosionej skóry i stóp;
łupieżu pstrym wywołanym przez Pityrosporum obiculare;
kandydozie wywołanej przez Candida albicans.
Preparat Triderm wykazuje wysoką skuteczność działania na takie grzyby jak m.in.: Trichophyton mentagrophytes, Trichophyton rubrum, Microsporum canis, Epidermophyton floccosum, Candida albicans, Malassezia furfur. Do tego działa przeciwbakteryjnie na różnego rodzaju bakterie wrażliwe na gentamycynę. W tej grupie znajdują się wybrane szczepy: gronkowca złocistego, paciorkowców i bakterie Gram-ujemne. Szczegółowy wykaz szkodliwych drobnoustrojów, na które działa Triderm, znajduje się na ulotce dołączonej do opakowania przez producenta.
Po zastosowaniu na skórę lek wykazuje silne i szybkie działanie. Dzięki temu szybko łagodzi objawy, w tym świąd i pieczenie. Przekłada się to na poprawę codziennego funkcjonowania pacjenta. W przypadku większego nasilenia chorób skóry mogą one uniemożliwić normalne funkcjonowanie i znacznie ograniczyć komfort życia chorej osoby. Swoje skuteczne działanie maść Triderm zawdzięcza skojarzeniu ze sobą trzech substancji czynnych w odpowiednich proporcjach. Połączenie antybiotyku, leku z grupy imidazoli i kortykosteroidu daje satysfakcjonujące efekty terapii, jednak musi być ona prowadzona pod kontrolą lekarską.
Lek wchłania się miejscowo przez skórę. W przypadku klotrymazolu wchłanianie jest minimalne i nie wywołuje żadnych objawów. Większe wchłanianie obserwuje się przy betametazonie, jednak zależy ono od kilku czynników. Substancja ta jest metabolizowana w wątrobie i wydalana z moczem i żółcią. Gentamycyna wchłania się do organizmu tylko wtedy, gdy maść Triderm stosowana jest na uszkodzoną skórę.
Maść Triderm należy stosować zgodnie ze wskazaniami lekarza. Aby przyniosło to zamierzone efekty, preparat należy stosować regularnie. Cienką warstwę maści nanosi się bezpośrednio na miejsca chorobowo zmienione i w ich pobliżu. Standardowo robi się to dwa razy dziennie, rano i wieczorem. Czas trwania terapii może być różny. Zależy on m.in. od: indywidualnych predyspozycji pacjenta, umiejscowienia zmian chorobowych i ich rozmiaru, specyfiki leczonej choroby. Jeżeli jednak terapia nie przyniesie satysfakcjonujących rezultatów po około 3-4 tygodniach, to pacjent powinien skontaktować się z lekarzem. Być może diagnoza była błędnie postawiona lub niezbędna będzie zmiana stosowanego preparatu medycznego.
Wpływ na poprawę wchłaniania substancji zawartych w maści Triderm może mieć stosowanie opatrunków okluzyjnych. Warto skonsultować to z lekarzem. Ponadto zbyt długie utrzymywanie opatrunku okluzyjnego na skórze może powodować podrażnienie skóry. W związku z tym należy postępować bezpośrednio ze wskazaniem lekarskim oraz z zaleceniami producenta w tym zakresie.
Lek jest przeciwwskazany u dzieci, które nie ukończyły 2. roku życia. Po tym czasie preparat można stosować, jednak nie dłużej niż przez 5 dni z rzędu.
Środek farmakologiczny Triderm powinien być stosowany tylko zgodnie z zaleceniami lekarza. Pacjent we własnym zakresie nie może zmieniać dawki lub wydłużać czasu leczenia choroby. Grozi to przedawkowaniem leku. Nadmierne i długotrwałe stosowanie leku może negatywnie wpływać na czynność osi podwzgórze-przysadka-nadnercza. Do skutków ubocznych przedawkowania należą m.in.: ogólnoustrojowe objawy niepożądane kortykosteroidów oraz niedoczynność nadnerczy. Nadmierne stosowanie leku może prowadzić także do uszkodzenia nerek i słuchu. W przypadku podejrzenia przedawkowania należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.
Preparat wykazuje silne działanie i powinien być stosowany tylko w konsultacji z lekarzem. Istnieją określone przeciwwskazania do stosowania maści Triderm. Przede wszystkim lek nie powinien być przepisywany osobom, które wykazują reakcje nadwrażliwości na substancje czynne maści lub dowolny inny składnik leku. Leku nie stosuje się przy:
nadwrażliwości na leki z grupy kortykosteroidów, pochodnych imidazolu, antybiotyki aminoglikozydowe;
trądziku pospolitym;
trądziku różowatym;
wirusowych zakażeniach skóry (np. opryszczka, ospa wietrzna);
zapaleniu skóry wokół ust;
leczeniu długotrwałym;
leczeniu w okolicy odbytu i narządów płciowych;
pierwotnych zakażeniach bakteryjnych skóry;
pierwotnych zakażeniach grzybiczych skóry.
Leku nie stosuje się także na skórę twarzy oraz na uszkodzoną skórę i rany, a także na dużą powierzchnię skóry. Preparat przeznaczony jest tylko do prowadzenia terapii u pacjentów powyżej 2. roku życia.
Poza przeciwwskazaniami do stosowania Triderm, warto wymienić stany zdrowotne, w których niezbędne jest zachowanie zwiększonej ostrożności w trakcie terapii. W trakcie terapii mogą wystąpić: podrażnienie skóry, wtórne zakażenia i uczulenie. Wówczas należy niezwłocznie odstawić lek Triderm i w konsultacji z lekarzem zastosować inny preparat.
Ponadto należy być ostrożnym, ponieważ długotrwałe stosowanie leku może prowadzić do rozrostu wybranych bakterii i innych szkodliwych drobnoustrojów.
Zwiększoną ostrożność należy zachować również u:
osób w podeszłym wieku;
dzieci i młodzieży;
pacjentów z nadwrażliwością na inne leki;
osób z niewydolnością nerek;
pacjentów przyjmujących inne preparaty medyczne;
pacjentów z łuszczycą.
Szczegółowe wytyczne w tym zakresie znajdują się na ulotce dołączonej przez producenta do opakowania.
Jak każdy lek, tak i maść Triderm może powodować działania niepożądane. Nie występują one u każdego pacjenta. Skutki uboczne, w tym ich rodzaj i skala, zależą w dużej mierze od indywidualnych predyspozycji pacjenta. W trakcie terapii mogą wystąpić działania niepożądane charakterystyczne dla chorób skóry. Do podstawowych skutków ubocznych zaliczane są:
uczucie pieczenia;
niedokrwistość niedobarwliwa;
wysięk;
rumień;
świąd;
ogólne podrażnienie skóry;
suchość skóry;
odbarwienie skóry;
zapalenie mieszków włosowych;
nadmierne owłosienie;
zapalenie skóry wokół ust;
trądzik posteroidowy;
alergiczne kontaktowe zapalenie skóry;
wtórne zakażenia;
maceracja skóry;
rozstępy;
zanik skóry;
potówki;
obrzęk;
złuszczanie naskórka;
tworzenie się pęcherzyków;
objawy nadwrażliwości.
Jeżeli wystąpią niepokojące działania niepożądane, to pacjent powinien niezwłocznie skontaktować się z lekarzem prowadzącym. W wybranych sytuacjach niezbędne będzie wprowadzenie alternatywnego leczenia. Decyzję o tym podejmuje lekarz na po tym, jak oceni objawy niepożądane oraz sytuację zdrowotną pacjenta. Większość skutków ubocznych ma łagodny charakter i przechodzą samoistnie. Leczenie należy natychmiast przerwać wtedy, gdy wystąpią objawy nadwrażliwości. Może to świadczyć o uczuleniu pacjenta na jeden ze składników leku.
Należy poinformować lekarza o wszystkich stosowanych obecnie lub w niedalekiej przyszłości lekach. Jeżeli planuje się włączenie do terapii nowe leki, to lekarz prowadzący powinien o tym wiedzieć. Wszystko po to, aby zminimalizować ryzyko ewentualnych działań niepożądanych i móc ocenić interakcje Triderm z innymi lekami. Na ten moment brak szczegółowych danych na ten temat, a badania w tym obszarze są prowadzone. To sprawia, że warto zachować dodatkową ostrożność.
Substancje zawarte w leku Triderm mają zdolność do przenikania przez skórę. Oznacza to, że w większości przypadków okres ciąży lub w karmienia piersią wymaga przerwania leczenia Triderm. Lekarz może zdecydować o kontynuowaniu lub wdrożeniu terapii, jednak tylko wtedy, gdy korzyści znacznie przewyższają potencjalne ryzyko dla zdrowia matki, jej płodu, czy też narodzonego dziecka. Na ten moment nie można jednoznacznie stwierdzić, czy substancje czynne przenikają do mleka matki i mogą wpływać negatywnie na dziecko. Dla bezpieczeństwa swojego i dziecka warto jednak zrezygnować z karmienia piersią podczas stosowania maści Triderm. W okresie karmienia piersią rekomenduje się stosowanie innych leków.
Preparat Triderm nie wpływa na zdolność pacjenta do prowadzenia pojazdów lub do obsługi maszyn. Jeżeli jednak w trakcie terapii osoba chora poczuje się gorzej lub wystąpią u niej niepokojące objawy, to powinna zrezygnować z podróży autem. W przypadku obsługi maszyn i narzędzi warto o swoim stanie poinformować bezpośredniego przełożonego.