Padaczka emocjonalna: przyczyny i leczenie

Przyczyny padaczki emocjonalnej

Padaczka emocjonalna to choroba, którą diagnozuje się, kiedy epilepsja poza napadami drgawek, przyczynia się również do wywoływania zaburzeń natury emocjonalnej. Oznacza to, że silne emocje doznawane przy atakach padaczki i obawa przed pojawieniem się ich w miejscach publicznych lub innych niedogodnych okolicznościach a wiąże się z odczuwaniem silnego stresu, lęku, a także niepokoju. Należy zatem wskazać, że silne emocje pojawić się mogą niemal przy każdym rodzaju padaczki, w zależności od podłoża. W tym znaczeniu padaczka emocjonalna może być wynikiem, padaczki rolandycznej, epilepsji fotogennej, czy też padaczki ogniskowej.

Należy wskazać, że epilepsja emocjonalna może dotyczyć osób dorosłych, ale wystąpić może również padaczka u dzieci na tle emocjonalnym. Dodatkowo stosunkowo często epilepsji emocjonalnej doświadczają kobiety w ciąży. Padaczka w ciąży na tle emocjonalnym wynika przede wszystkim z troski o dziecko i obawy przed możliwymi urazami.

Objawy padaczki emocjonalnej

Padaczka emocjonalna to rodzaj epilepsji, w przebiegu której pojawiają się typowe dla schorzenia symptomy. W tym znaczeniu chorzy doświadczają napadów padaczki, którym towarzyszy omdlenie, drżenie całego ciała i mięśni, a także utrata świadomości. Należy jednak wskazać, że epileptycy przy padaczce emocjonalnej odczuwają bardzo silne emocje związane z napadami. Zazwyczaj atakom padaczki towarzyszy ogólny niepokój oraz silny lęk, niekiedy pojawić się również mogą ataki paniki. Epileptycy obawiają się, że do napadu padaczkowego dojdzie w miejscu publicznym lub w innych nieodpowiednich okolicznościach. Z tego względu bardzo często odizolowują się od społeczeństwa i żyją w osamotnieniu. To z kolei rodzi kolejne problemy, ponieważ osoby cierpiące na padaczkę obawiają się, że podczas ataku epilepsji nie będzie przy nich nikogo, kto mógłby im udzielić pierwszej pomocy przy padaczce.

Chorzy cierpiący na padaczkę emocjonalną to zazwyczaj osoby, które mają bardzo niską samoocenę, a także nie się pewni siebie, ze względu na ograniczenia, jakie wymuszone na nich choroba w pracy zawodowej czy w aktywnościach społecznych.

Należy wskazać, że nierzadko padaczce emocjonalnej towarzyszą problemy ze zdrowiem psychicznym. Ze względu na izolowanie się od społeczeństwa i zaniżone poczucie własnej wartości u epileptyków diagnozowana jest depresja, która jednocześnie pogłębia odczuwany lęk i niepokój.

Leczenie padaczki emocjonalnej

Wdrożenie odpowiedniego leczenia padaczki emocjonalnej wymaga postawienia właściwego rozpoznania. W diagnostyce padaczki emocjonalnej, ale również w innego rodzaju epilepsjach, wykorzystuje się badania diagnostyczne w postaci:

• badania EEG, będącego badaniem pracy mózgu,
• badania obrazowego struktur mózgu w postaci tomografii komputerowej lub rezonansu magnetycznego,
• badania krwi,
• badania genetyczne.

Postawienie właściwego rozpoznania oraz diagnoza padaczki emocjonalnej pozwala na wdrożenie odpowiednio dobranej terapii. W tym znaczeniu leczenie padaczki emocjonalnej polega przede wszystkim na zastosowaniu leków na padaczkę. Środki farmakologiczne dobierane są w zależności od rodzaju epilepsji, jej przyczyny, a także stopnia natężenia objawów. Odpowiedni dobór leków jednak wymaga uwzględnienia nie tylko oczekiwanych efektów, ale również uniknięcie możliwych do wystąpienia niepożądanych skutków ubocznych. Z tego względu epileptyków bardzo często zaleca się wykonywanie badań wrażliwości na leki. Należy wskazać, że w większości przypadków, zastosowane leki przeciwpadaczkowe przynoszą oczekiwane rezultaty i pozwalają na zredukowanie ilości występujących w przebiegu padaczki emocjonalnej ataków.

Wdrożone leczenie farmakologiczne, nie zawsze jednak wiąże się z uzyskaniem zadowalającym rezultatów. W tym znaczeniu zastosowane leczenie medykamentami nie przynosi oczekiwanych rezultatów, stanowi to podstawę do uznania epilepsji jako padaczki lekoopornej. Wówczas zastosowanie mają alternatywne metody leczenia padaczki. Epilepsją można leczyć chirurgicznie za pomocą stymulacji nerwu błędnego. Stymulacja taka poprawia funkcjonowanie mózgu i pozwala na zredukowanie liczby występujących ataków, ale jednocześnie leczenie takie jest bardziej inwazyjne i mniej bezpieczne, aniżeli terapia farmaceutykami.

Należy podkreślić, że w przypadku padaczki emocjonalnej niezwykle istotnym elementem leczenia jest podjęcie terapii. Podłożem epilepsji bowiem są problemy z  radzeniem sobie z zaburzeniami natury emocjonalnej, które bezpośrednio są przyczyną występowania ataków padaczki. Psychoterapia w tym znaczeniu pozwala na poradzenie sobie z zaburzeniami emocjonalnymi i zaakceptowanie swojej choroby.

Należy wskazać, że wdrożenie leczenia epilepsji emocjonalnej jest niezwykle istotne, ponieważ pozwala na zminimalizowanie ilości ataków padaczki, a także groźnym jej konsekwencjom. Okazuje się bowiem, że możliwym następstwem są zmiany w mózgu przy padaczce, a dodatkowo padaczka wpływa na pamięć.