Proursan

Proursan — co to za lek, jak działa, w jakim celu się go stosuje?

Za działanie leku Proursan odpowiada substancja czynna kwas ursodeoksycholowy. To hydrofilny kwas żółciowy, który w niewielkich ilościach występuje w żółci w naturalnych warunkach. Obecność tego kwasu w organizmie korzystnie wpływa na hamowanie wchłaniania cholesterolu, a także na zmniejsza wydzielanie cholesterolu do żółci. Dzięki temu złogi cholesterolu są stopniowo rozpuszczane.

Ponadto lek Proursan korzystnie wpływa na ochronę komórek wątrobowych oraz pomaga w regulacji i utrzymaniu prawidłowości procesów immunologicznych. Pod tym względem preparat Proursan wykazuje skuteczne działanie. Ze względu na jego skład i przeznaczenie dostępny jest tylko na receptę. W aptekach znajdziesz go w postaci tabletek powlekanych oraz kapsułek twardych.

Podstawowe wskazania medyczne do stosowania leku Proursan to:

• pierwotna żółciowa marskość wątroby (choroba przebiega z uszkodzeniem przewodów żółciowych w wątrobie);
• rozpuszczanie kamieni żółciowych powstałych na skutek gromadzenia się zbyt dużej ilości cholesterolu w pęcherzyku żółciowym;
• zapalenie błony śluzowej żołądka spowodowane zarzucaniem żółci;
• leczenie chorób wątroby o różnym pochodzeniu;
• leczenie zaburzenia czynności wątroby w przebiegu mukowiscydozy (zwłóknienie torbielowate) u dzieci w wieku 6-18 lat.

Decyzję o wdrożeniu tego leku u pacjenta podejmuje lekarz prowadzący i ma ona charakter indywidualny.

Proursan — cena, refundacja

Cena leku Proursan zależy od wybranej postaci, wariantu opakowania, stopnia refundacji i marży narzuconej przez daną aptekę. Poniżej podano uśrednione ceny w ramach pełnej odpłatności:

• Proursan (250 mg, 30 kapsułek twardych) - 44,50 PLN;
• Proursan (250 mg, 50 kapsułek twardych) - 90,95 PLN;
• Proursan (250 mg, 90 kapsułek twardych) - 95,20 PLN;
• Proursan (250 mg, 100 kapsułek twardych) - 137,50 PLN;
• Proursan (500 mg, 50 tabletek powlekanych) - 132,50 PLN.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami całkowitej lub częściowej refundacji podlega opakowanie leku Proursan 250 mg 90 kapsułek twardych. Preparat bezpłatnie otrzymują pacjenci poniżej 18. i powyżej 65. roku życia oraz kobiety w ciąży we wszystkich wskazaniach wymienionych w decyzji. W ramach częściowej odpłatności lek mogą kupić pozostali pacjenci we wskazaniach takich jak: zaburzenia czynności wątroby i dróg żółciowych związane z mukowiscydozą oraz pierwotna żółciowa marskość wątroby w początkowym stadium choroby. Wówczas lek kosztuje:

• Proursan (250 mg, 90 kapsułek twardych) - 42,65 PLN.

Proursan — pełny skład leku

Substancją czynną leku Proursan jest kwas ursodeoksycholowy. Ponadto w tabletkach znajdują się takie substancje pomocnicze: skrobia żelowana kukurydziana, skrobia kukurydziana, krzemionka koloidalna bezwodna, stearynian magnezu, karboksymetyloskrobia sodowa (typ A), dwutlenek tytanu E171, makrogol 400, hypromeloza 2910/6cP. W kapsułkach twardych są takie składniki dodatkowe: skrobia kukurydziana żelowana, skrobia kukurydziana, stearynian magnezu, krzemionka koloidalna bezwodna, żelatyna i dwutlenek tytanu E171.

Proursan — stosowanie

Podczas stosowania leku Proursan należy postępować zgodnie z zaleceniami lekarza. Standardowe dawki różnią się w zależności od schorzenia, wieku i masy pacjenta. Poniżej przedstawiono zalecone dawkowanie dla konkretnych wskazań medycznych.

Rozpuszczanie cholesterolowych kamieni żółciowych z wykorzystaniem tabletek powlekanych:

• do 50 kg: 1 tabletka powlekana;
• od 51 do 70 kg: 1,5 tabletki powlekanej;
• od 71 do 90 kg: 2 tabletki powlekane;
• od 91 do 110 kg: 2,5 tabletki powlekanej;
• powyżej 110 kg: 3 tabletki powlekane.

Rozpuszczanie cholesterolowych kamieni żółciowych z wykorzystaniem kapsułek twardych:

• do 60 kg - 2 kapsułki na dobę;
• do 80 kg - 3 kapsułki na dobę;
• do 100 kg - 4 kapsułki na dobę;
• powyżej 100 kg - 5 kapsułek na dobę.

Leczenie w powyższym wskazaniu trwa 6-24 miesięcy i zależy to od indywidualnych predyspozycji pacjenta. Preparat należy stosować długotrwale w celu całkowitego rozpuszczenia złogów. Decyzję w tym zakresie podejmuje lekarz, a pierwsze wymierne efekty powinny być widoczne już po kilku miesiącach.

Leczenie pierwotnej żółciowej marskości wątroby (przewlekłe zapalenie dróg żółciowych) tabletkami powlekanymi wymaga indywidualnego dawkowania, które jest zależne od masy ciała i wynosi 2-4 tabletki na dobę. Przez pierwsze trzy miesiące terapii dawkę dzieli się na trzy i podaje rano, w południe i wieczorem. Następnie lek stosuje się raz na dobę wieczorem. Poniżej podział dawkowania z uwzględnieniem masy ciała pacjenta wg schematu: masa ciała, dawka rano, dawka w południa, dawka wieczorem i pojedyncza dawka wieczorna po trzech miesiącach terapii:

• 47-50 kg: 0,5 tabletki, 0,5 tabletki, 0,5 tabletki i 1,5 tabletki;
• 51-62 kg: 0,5 tabletki, 0,5 tabletki, 1 tabletka i 2 tabletki;
• 63-78 kg: 0,5 tabletki, 0,5 tabletki, 1,5 tabletki i 2,5 tabletki;
• 79-93 kg: 0,5 tabletki, 1 tabletka, 1,5 tabletki i 3 tabletki;
• 94-109 kg: 1 tabletka, 1 tabletka, 1,5 tabletki i 3,5 tabletki;
• powyżej 110 kg: 1 tabletka, 1 tabletka, 2 tabletki i 4 tabletki.

Według tego schematu w pierwotnym zapaleniu dróg żółciowych podaje się 14 ± 2 mg/kg mc na dobę w trzech dawkach podzielonych. Gdy parametry czynności wątroby się poprawią, to można podawać jedną łączną dawkę wieczorem.

Zapalenie błony śluzowej żołądka spowodowane zarzucaniem żółci wymaga podawania dawki 250 mg substancji czynnej raz na dobę wieczorem przed snem, a długość leczenia trwa 10-14 dni. Przy leczeniu chorób wątroby o różnym pochodzeniu stosuje się dawkowanie wg schematu masa ciała, dawka rano, dawka w południa, dawka wieczorem i pojedyncza dawka wieczorna po trzech miesiącach terapii:

• 47-62 kg: 1 kapsułka, 1 kapsułka, 1 kapsułka i 3 kapsułki;
• 63-78 kg: 1 kapsułka, 1 kapsułka, 2 kapsułki i 4 kapsułki;
• 79-93 kg: 1 kapsułka, 2 kapsułki, 2 kapsułki i 5 kapsułek;
• 94-109 kg: 2 kapsułki, 2 kapsułki, 2 kapsułki i 6 kapsułek;
• powyżej 110 kg: 2 kapsułki, 2 kapsułki, 3 kapsułki i 7 kapsułek.

Szczególnej ostrożności wymaga podawanie tego leku u dzieci i młodzieży. Tu dawkowanie ustalane jest indywidualnie przez lekarza na podstawie masy ciała i wieku dziecka. Preparatu nie powinno się podawać u pacjentów poniżej 2. roku życia. Ponadto nie wolno stosować większej niż zalecana dawki leku Proursan, ponieważ nie wpływa to na skuteczność leczenia i może powodować działania niepożądane.

Proursan — możliwe działania niepożądane

Podczas stosowania leku Proursan mogą występować działania niepożądane. Nie dotyczą one każdego z pacjentów. Rodzaj i nasilenie zależą od indywidualnych predyspozycji organizmu. Do przykładowych działań niepożądanych należą m.in.:

• luźne i jasne stolce;
• biegunka;
• wysypka pokrzywkowa (pokrzywka);
• zwapnienie kamieni żółciowych;
• ból w prawym kwadrancie brzucha;
• etapy nasilenia objawów klinicznych schorzeń;
• i inne.

Wszelkie skutki uboczne i niepokojące symptomy należy zgłaszać lekarzowi prowadzącemu.

Proursan — przeciwwskazania, środki ostrożności

Istnieją określone przeciwwskazania do stosowania leku Proursan. Podstawowym z nich jest uczulenie na substancję czynną, inne kwasy żółciowe lub którykolwiek inny składnik. Nie należy stosować leku Proursan również u pacjentów, u których występują:

• niedrożność przewodu żółciowego wspólnego lub przewodu pęcherzykowego (niedrożność dróg żółciowych);
• ostre zapalenie pęcherzyka żółciowego i dróg żółciowych;
• zwapnienie kamieni żółciowych;
• częsty ból w górnej części brzucha przypominający skurcze (epizody kolki żółciowej);
• atrezja dróg żółciowych (u dzieci);
• zaburzona czynność pęcherzyka żółciowego.

Ponadto w określonych sytuacjach należy zachować szczególne środki ostrożności. Każdy przypadek pacjenta powinien być dokładnie omówiony z lekarzem prowadzącym. Dodatkowo w trakcie terapii pacjent powinien regularnie sprawdzać parametry czynności wątroby czy też badanie radiologiczne pęcherzyka żółciowego. Wszelkie niepokojące symptomy należy skonsultować z lekarzem prowadzącym.

Czy Proursan można stosować lek w ciąży i okresie karmienia?

Lekarz podejmuje decyzję o zasadności zastosowania leku Proursan u kobiet w ciąży oraz w okresie karmienia piersią. Jeżeli jest to możliwe, to należy tego unikać.

Lek może być podawany w ciąży, jeżeli korzyści z tym związane znacznie przewyższają ewentualne ryzyko. Kobiety w ciąży znajdują się nawet na liście refundacyjnej dla preparatu Proursan. Substancja czynna może przenikać do mleka matki, jednak w znikomym stopniu. W związku z tym nie powinna powodować negatywnych objawów ze strony karmionego dziecka. Ze względów bezpieczeństwa na czas terapii warto jednak przerwać karmienie piersią. Decyzję w tym zakresie podejmuje lekarz prowadzący.

Proursan — interakcje z innymi lekami

Obowiązkiem pacjenta jest poinformowanie lekarza o wszystkich stosowanych obecnie lub w niedalekiej przeszłości lekach. Jest to związane z tym, że mogą one wchodzić w interakcję z Proursanem i wzajemnie zmieniać swoje działanie.

Następujące preparaty mogą osłabiać działanie leku Proursan:

• leki zobojętniające kwas solny (zawierające wodorotlenek glinu lub inne związki glinu);
• preparaty zmniejszające stężenie lipidów (np.: kolestypol, kolestyramina), które zwiększają wydzielanie cholesterolu do żółci;
• leki wiążące kwas żołądkowy.

Dodatkowo Proursan może zmieniać działanie takich leków jak:

• antybiotyki (dapson, cyproflokascyna);
• nitrendypina (na nadciśnienie tętnicze) i inne leki metabolizowane w podobny sposób;
• cyklosporyna (lek immunosupresyjny), ponieważ Proursan może nasilać wchłanianie cyklosporyny;
• rozuwastatyna (stosowana w leczeniu dużego cholesterolu).

Ponadto warto zwrócić uwagę na leki zawierające hormony estrogenowe oraz inne leki zmniejszające stężenie cholesterolu we krwi. Wszystkie te substancje zostały wypisane w ulotce dołączonej do produktu leczniczego. Pacjent powinien się z nią zapoznać i wszelkie wątpliwości skonsultować z lekarzem lub farmaceutą.

Proursan — zamienniki lub podobne leki

Taką samą substancję czynną, jak Proursan, zawierają takie środki, jak m.in.: Ursocam, Ursopol, Ursofalk, Urosxyn. Lekarz decyduje o zastosowaniu wybranego z nich, jednak dawka substancji czynnej powinna być dobierana w ten sposób, aby preparat wykazywał tożsame działanie do tego, którego jest zamiennikiem.

Pytania pacjentów o lek (FAQ)