Bijuva

Właściwość	Wartość
Dostępność	na receptę
Wskazania	menopauza
Postać	kapsułki miękkie
Dawka	1 mg + 100 mg
Substancja czynna	estradiol + progesteron

Bijuva — co to za lek, jak działa, w jakim celu się go stosuje?

Zgodnie z klasyfikacją medyczną lek Bijuva to preparat złożony, który zawiera w swoim składzie estrogen oraz hormon ciałka żółtego. Środek ma postać kapsułek miękkich i zawiera substancje czynne estradiol i progesteron. Ze względu na skład, działanie i przeznaczenie preparat ten dostępny jest tylko na receptę po wcześniejszej konsultacji medycznej. Lek klasyfikowany jest jako hormonalna terapia zastępcza i jego zadaniem jest uzupełnianie niedoborów hormonalnych w celu łagodzenia objawów takich jak m.in. uderzenia gorąca. 

Preparat Bijuva przeznaczony jest dla kobiet po menopauzie z zachowaną macicą. W przypadku naturalnej menopauzy wdraża się go 12 miesięcy od wystąpienia ostatniego krwawienia miesiączkowego, a przy menopauzie wywoływanej chirurgicznie leczenie można rozpocząć natychmiast. Decyduje o tym lekarz. Wskazaniem do stosowania leku Bijuva jest stan w menopauzie, który utrudnia kobiece codzienne życie. Zawsze warto rozważyć plusy i minusy wdrożenia tego preparatu.

Ile kosztuje Bijuva?

Obecnie lek Bijuva dostępny jest w jednym wariancie opakowania, które zawiera 28 kapsułek. Wcześniej sprzedawany był jeszcze w opakowaniu zawierającym 84 kapsułki, jednak nie jest one już dostępne w aptekach. Przy pełnej odpłatności uśredniona cena preparatu to:

• Bijuva (kapsułki miękkie, 1 mg + 100 mg, 28 kapsułek) - 57,00 PLN.

Czy lek Bijuva jest refundowany?

Zgodnie z obowiązującymi przepisami lek Bijuva nie podlega refundacji na żadnym poziomie niezależnie od wskazania medycznego i wieku pacjenta. W praktyce oznacza to, że ten musi pokryć całkowity koszt zakupu preparatu w aptece.

Bijuva — czy istnieją zamienniki?

Na ten moment lek Bijuva nie ma swojego bezpośredniego zamiennika. Jeżeli pacjentka nie może go stosować, to lekarz powinien wdrożyć alternatywną terapię z zachowaniem najwyższych standardów bezpieczeństwa.

Bijuva — jak dawkować?

Stosowanie i dawkowanie leku Bijuva ustalane jest indywidualnie. W razie wątpliwości pacjentka powinna zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Obowiązkiem lekarza jest przepisania możliwie najmniejszej dawki i podawanie jej przez możliwie najkrótszy czas, który zapewnia zmniejszenie objawów. 

Standardowe dawkowanie to:

• jedna kapsułka codziennie, 
• kapsułkę przyjmuje się doustnie wraz z posiłkiem. 

Lek należy przyjmować codziennie bez przerw. Nie wolno stosować większej niż zalecana dawki leku Bijuva. Nie wpływa to na poprawę skuteczności leczenia i może powodować działania niepożądane związane z przedawkowaniem substancji czynnych, w tym: zawroty głowy, senność i zmęczenie. W takiej sytuacji należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem prowadzącym.

W przypadku pominięcia dawki należy ją przyjąć tak szybko, jak to możliwe. Jeżeli jednak minęło więcej niż 12 godzin, to nie należy stosować pominiętej dawki, ponieważ może to powodować przedawkowanie substancji czynnej.

Przed planowanym zabiegiem chirurgicznym konieczne może być przerwanie stosowania leku Bijuva na około 4-6 tygodni przed operacją. Decyduje o tym lekarz prowadzący, dbając o dobro pacjentki i zmniejszając ryzyko wystąpienia zakrzepów krwi.

Bijuva — stosowanie leku w ciąży i okresie karmienia piersią

Przeciwwskazane jest stosowanie leku Bijuva u kobiet w ciąży lub podejrzewających ciążę. Preparat podaje się dopiero u kobiet, u których występują objawy menopauzy. Jeżeli pacjentka zajdzie w ciążę w trakcie leczenia, to należy przerwać przyjmowanie kapsułek i skonsultować się z lekarzem. Preparatu nie podaje się również u kobiet w okresie karmienia piersią. Przeznaczony jest tylko dla kobiet w okresie pomenopauzalnym i podaje się go dopiero po 12 miesiącach od wystąpienia ostatniego naturalnego krwawienia miesiączkowego lub po wystąpieniu menopauzy wywołanej chirurgicznie. 

Bijuva — działania niepożądane

Lek Bijuva jest stosowany w hormonalnej terapii zastępczej i może powodować działania niepożądane. Nie dotyczą one każdej pacjentki. Rodzaj i nasilenie skutków ubocznych zależą od indywidualnych predyspozycji organizmu i stanu zdrowia kobiety. W przypadku ciężkich lub uciążliwych objawów należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem. U pacjentek w trakcie terapii występuje zwiększone ryzyko takich chorób:

• rak piersi;
• rak jajnika;
• udar mózgu;
• choroba niedokrwienna serca;
• rak błony śluzowej macicy;
• nadmierny rozrost błony śluzowej macicy;
• żylna choroba zakrzepowo-zatorowa;
• prawdopodobna utrata pamięci u kobiet powyżej 65 lat.

Ponadto w trakcie terapii odnotowywano takie działania niepożądane jak m.in.: 

• tkliwość piersi;
• zmiany nastroju;
• zawroty głowy;
• ból głowy;
• zwiększenie masy ciała;
• wypadanie włosów;
• silne skurcze macicy;
• krwawienie z dróg rodnych;
• ból w obrębie miednicy;
• ból brzucha, niestrawność;
• ból pleców;
• nudności;
• ból piersi;
• upławy z pochwy;
• ból kończyn;
• trądzik, suchość skóry;
• guzy macicy lub jajowodu;
• uczucie mrowienia;
• utrata węchu;
• wysokie ciśnienie krwi;
• niska zawartość żelaza we krwi;
• nadmierny apetyt;
• podwyższone stężenie cholesterolu;
• zatrzymanie płynów w kończynach dolnych;
• problemy z oddawaniem moczu i wypróżnianiem;
• krótszy sen;
• rak piersi;
• utrata pamięci;
• suchość w jamie ustnej;
• zmiany nastroju lub drażliwość;
• wymioty;
• trudności w zasypianiu lub nietypowe sny;
• ostre zapalenie trzustki;
• utrata masy ciała;
• biegunka, zaparcia;
• zakrzepy krwi;
• zakażenia pochwy, np. drożdżyca;
• podrażnienie lub pieczenie pochwy;
• uderzenia gorąca;
• większa aktywność seksualna;
• przygnębienie lub lęk;
• zaburzenia widzenia;
• nadmierne owłosienie;
• przebarwienie skóry;
• suchość i swędzenie skóry;
• wysypki;
• zaburzenia smaku;
• uczucie dyskomfortu w jamie ustnej;
• uczucie dyskomfortu w jamie brzusznej i tkliwość brzucha;
• nadmiernie zwiększone łaknienie;
• niestrawność;
• zapalenie żołądka i jelit;
• ostre zapalenie ucha środkowego;
• torbiele w obrębie przydatków macicy;
• nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby;
• parestezja;
• zaburzenia uwagi;
• choroby piersi;
• omamy węchowe;
• pobudzenie;
• nowotwór niezłośliwy sutka;
• przerost błony śluzowej macicy (endometrium);
• świąd sromu i pochwy oraz teleangiektazje;
• krwawienie pomenopauzalne;
• osłabienie mięśni;
• torbiele w pobliżu jajowodów;
• ciemne zabarwienie moczu;
• choroba pęcherzyka żółciowego;
• rumień guzowaty;
• rumień wielopostaciowy;
• ostuda ciążowa;
• i inne. 

Wszystkie skutki uboczne wraz z częstotliwością ich wystąpienia wymieniono w ulotce dołączonej do opakowania. Wszelkie objawy niepożądane należy zgłaszać lekarzowi prowadzącemu.

Jakie są przeciwskazania do stosowania Bijuva?

Przed rozpoczęciem stosowania leku Bijuva należy skonsultować się z lekarzem oraz dokładnie zapoznać z ulotką dołączoną do opakowania. Pacjentka powinna przejść kompleksowe badania i to lekarz decyduje o zasadności wdrożenia preparatu. Następnie w trakcie terapii należy regularnie przeprowadzać kontrolę (minimum raz w roku) oraz poddawać się regularnym badaniom piersi zgodnie z zaleceniami lekarza. Przeciwwskazania do przyjmowania tego preparatu to:

• uczulenie na estradiol półwodny, progesteron lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku;
• nieleczony nadmierny rozrost błony śluzowej macicy (hiperplazja endometrium);
• krwawienia z dróg rodnych o niewyjaśnionej przyczynie;
• występowanie lub podejrzenie raka estrogenozależnego, np. raka błony śluzowej macicy (endometrium);
• występowanie, przebycie lub podejrzenie występowania raka piersi;
• obecne lub występujące w przeszłości zakrzepy krwi w żyłach (zakrzepica), np. w żyłach kończyn dolnych (zakrzepica żył głębokich) lub w płucach (zatorowość płucna);
• zaburzenia krzepnięcia krwi (w tym: niedobór białka C, niedobór białka S i niedobór antytrombiny);
• porfiria (dziedziczna choroba krwi);
• obecna lub przebyta choroba spowodowana zakrzepami krwi w tętnicach, w tym: udar mózgu, zawał mięśnia sercowego, dławica piersiowa;
• występowanie lub przebycie choroby wątroby w sytuacji, gdy wyniki testów czynnościowych wątroby nie powróciły do prawidłowych wartości.

Jeżeli występuje jakiekolwiek przeciwwskazanie z tej listy, to nie należy przyjmować leku Bijuva i trzeba natychmiast skontaktować się z lekarzem prowadzącym. Wszystko po to, aby zadbać o bezpieczeństwo terapii i zmniejszyć ryzyko poważnych działań niepożądanych.

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Bijuva?

W określonych sytuacjach należy zachować szczególne środki ostrożności w trakcie przyjmowania preparatu Bijuva. Każda pacjentka powinna podlegać indywidualnej diagnostyce. Szczególnej uwagi wymagają kobiety, u których występują takie choroby lub stany jak:

• wysokie ciśnienie krwi;
• kamica żółciowa;
• cukrzyca;
• migrena lub silne bóle głowy;
• włókniaki macicy;
• astma oskrzelowa;;
• padaczka;
• toczeń rumieniowaty układowy;
• zwiększone ryzyko wystąpienia raka estrogenozależnego (np.: rak piersi u matki, siostry lub babci);
• zwiększone ryzyko powstawania zakrzepów;
• rozrost błony śluzowej macicy poza jamę macicy (endometrioza) w wywiadzie;
• nadmierny rozrost błony śluzowej macicy w wywiadzie (hiperplazja endometrium);
• bardzo wysokie stężenie triglicerydów we krwi;
• otoskleroza (choroba atakująca błonę bębenkową i upośledzająca słuch);
• dziedziczny i nabyty obrzęk naczynioruchowy;
• zatrzymanie płynów spowodowane zaburzoną czynnością serca lub nerek.

Istnieją stany, w których należy natychmiast przerwać stosowanie leku Bijuva i niezwłocznie skontaktować się z lekarzem prowadzącym. Należą do nich:

• jakiekolwiek przeciwwskazanie do przyjmowania tego preparatu;
• zajście w ciążę w trakcie hormonalnej terapii zastępczej;
• objawy zakrzepu krwi, w tym: trudności w oddychaniu, nagły ból w klatce piersiowej, bolesny obrzęk i zaczerwienienie nóg;
• pojawiający się po raz pierwszy ból głowy typu migrenowego;
• zażółcenie skóry lub białkówek oczu (możliwe objawy choroby wątroby);
• znaczny wzrost ciśnienia tętniczego (objawy: zmęczenie, ból głowy, zawroty głowy);
• objawy obrzęku naczynioruchowego (np.: obrzęk twarzy, języka, gardła, trudności w połykaniu, pokrzywka, trudności w oddychaniu);
• wysokie stężenie triglicerydów we krwi;
• zatrzymanie płynów spowodowane zaburzoną czynnością serca lub nerek. 

Ponadto pacjentka musi mieć świadomość, że w trakcie stosowania leku Bijuva w okresie pomenopauzalnym występuje zwiększone ryzyko raka błony śluzowej macicy (rak endometrium), nadmiernego rozrostu błony śluzowej macicy, raka piersi, raka jajnika, nieregularnych krwawień, zakrzepicy, udaru mózgu, choroby niedokrwiennej serca (zawału mięśnia sercowego) czy utraty pamięci w przypadku pacjentek w podeszłym wieku.

Wszelkie wątpliwości w zakresie stosowania leku Bijuva należy omówić z lekarzem prowadzącym, a następnie postępować zgodnie z jego zaleceniami. W ten sposób zwiększa się bezpieczeństwo leczenia i redukuje występowanie skutków ubocznych HTZ.

Z czym nie łączyć Bijuva?

Pacjentka ma obowiązek poinformowania lekarza o wszystkich lekach stosowanych obecnie lub w niedalekiej przeszłości. Jest to związane z tym, że preparat Bijuva może wchodzić z nimi w interakcje i powodować skutki uboczne lub zmieniać swoje działanie. Szczególnej uwagi wymagają takie środki farmakologiczne jak:

• leki przeciwpadaczkowe (np.: fenytoina, fenobarbital, karbamazepina, lamotrygina);
• leki stosowane w zakażeniu HIV (np.: efawirenz, newirapina, rytonawir i nelfinawir);
• leki przeciwgruźlicze (np.: ryfabutyna, ryfampicyna);
• preparaty zawierające ziele dziurawca zwyczajnego;
• leki przeciwgrzybicze (np.: gryzeofulwina, ketokonazol);
• bromokryptyna (stosowana w leczeniu choroby Parkinsona i zaburzeniach funkcjonowania przysadki mózgowej);
• cyklosporyna (stosowana w celu osłabienia aktywności układu odpornościowego);
• leki na wirusowe zapalenie wątroby typu C, w tym schematy skojarzone ombitaswiru/parytaprewiru/rytonawiru i dazabuwiru z rybawiryną lub bez rybawiryny, za pomocą glekaprewiru/pibrentaswiru lub sofosbuwiru/welpataswiru/woksylaprewiru.

Wszystkie te substancje wymieniono w ulotce dołączonej do opakowania. To lekarz decyduje o możliwości jednoczesnego stosowania wybranych leków z tej listy z preparatem Bijuva. Należy postępować zgodnie z jego wskazaniami, aby zmniejszyć ryzyko niekorzystnych interakcji pomiędzy substancjami czynnymi.

Bijuva — skład leku

Lek Bijuva zawiera 1 mg estradiolu i 100 mg progesteronu w każdej kapsułce. Pozostałe składniki pomocnicze to: mono/diglicerydy o średniej długości łańcucha, gliceryna, makrogologlicerydów lauryniany 32, żelatyna, żelatyna hydrolizowana, dwutlenek tytanu E171, czerwień Allura E129, poliwinylu octanoftalan, glikol propylenowy, glikol polietylenowy i amonu wodorotlenek.

Pytania pacjentów o lek (FAQ)