Diphergan

Diphergan — mechanizm działania, przeznaczenie

Zgodnie z klasyfikacją medyczną lek Diphergan to antagonista receptora H1 I generacji. W swoim składzie zawiera on prometazynę, która jest pochodną fenotiazyny. Preparat dostępny jest tylko na receptę po wcześniejszej konsultacji medycznej. O możliwości jego zastosowania decyduje lekarz prowadzący. Dostępne postaci leku to: tabletki i syrop. Preparat stosuje się u osób dorosłych, młodzieży oraz dzieci w wieku powyżej dwóch lat.

Preparat Diphergan stosuje się przede wszystkim w:

• leczeniu objawowym stanów alergicznych (np.: zapalenie spojówek, katar sienny, demografizm i zmiany skórne o słabym lub umiarkowanym nasileniu);
• leczeniu bólu pooperacyjnego (jako lek uzupełniający);
• leczeniu choroby lokomocyjnej;
• w ramach uspokojenia przed i po zabiegach chirurgicznych.

Mechanizm działania leku Diphergan opiera się na substancji czynnej prometazynie. Substancja aktywna wykazuje silne działanie przeciwhistaminowe w wydłużonym czasie. Ponadto działa przeciwwymiotnie i uspokajająco. Dzięki temu preparat rekomendowany jest przy różnych wskazaniach medycznych.

Diphergan — cena, refundacja

Lek Diphergan dostępny jest w dwóch postaciach oraz w trzech wariantach opakowań. Cena leku zależy od marży narzuconej przez daną aptekę. Zgodnie z obowiązującymi przepisami, lek Diphergan nie podlega refundacji na żadnym poziomie niezależnie od wskazania medycznego. Uśrednione ceny preparatu w aptece to:

• Diphergan 10 mg (20 drażetek) - 25 PLN;
• Diphergan 25 mg (20 drażetek) - 26,90 PLN;
• Diphergan 1 mg/ml (syrop, 150 ml) - 23,95 PLN.

Diphergan — zamienniki lub podobne leki

Zamiennikiem dla leku w postaci syropu jest preparat Polfergan. Zawiera on taką samą substancję czynną w tej samej postaci. Podobne leki stosowane na alergię, to m.in.: Hitaxa, Fenistil, Aleric Deslo Active, Lirra Gem czy też Clatra. To lekarz podejmuje decyzję, jaki preparat włączyć w terapię pacjenta. Pod uwagę bierze się dobro pacjenta i skuteczność prowadzonego leczenia.

Diphergan — pełny skład leku

Podstawowym składnikiem leku Diphergan jest prometazyna w postaci chlorowodorku. Ponadto w syropie znajdują się takie substancje pomocnicze jak: kwas solny rozcieńczony, kwas askorbowy, pirosiarczyn sodu E223, benzoesan sodu E211, sacharoza, karmel amoniakalny E150c, esencja pomarańczowa i woda oczyszczona. W przypadku tabletek substancje pomocnicze to: skrobia ziemniaczana, laktoza jednowodna, żelatyna, sacharoza, sacharyna sodowa, talk, stearynian magnezu, guma arabska, Capol 1295 i czerwień koszenilowa E124.

Diphergan — dawkowanie, stosowanie leku

Lek należy stosować zgodnie ze wskazaniami lekarza. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości warto dodatkowo skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą. Lekarz dostosuje dawkowanie indywidualnie do potrzeb pacjenta i rodzaju wskazania medycznego. Tabletki przeznaczone są do stosowania u osób dorosłych oraz dzieci powyżej 5. roku życia.

Standardowa zalecana dawka przy odczynach alergicznych to:

• osoby dorosłe i dzieci powyżej 10. roku życia - 25 mg raz na dobę (na noc), maksymalna dawka dobowa to 50 mg na dobę;
• dzieci w wieku 5-10 lat - 10 do 25 mg jednorazowo (na noc) lub 5 do 10 mg dwa razy na dobę, maksymalna dawka dobowa to 25 mg na dobę.

W zapobieganiu objawom choroby lokomocyjnej lek stosuje się tylko u osób powyżej 10. roku życia i dawka wynosi 25 mg na noc przed planowaną podróżą. Jeżeli jest to konieczne, to dawkę można powtórzyć po upływie 6-8 godzin.

W przygotowaniu pacjenta do operacji dawka wynosi:

• osoby dorosłe i dzieci powyżej 10. roku życia - 25 do 50 mg na godzinę przed zabiegiem;
• dzieci w wieku 5-10 lat - 25 mg na godzinę przed zabiegiem.

Lek w postaci syropu można podawać również dzieciom w wieku 2-5 lat. Standardowa dawka w chorobach alergicznych to:

• osoby dorosłe i młodzież powyżej 12. roku życia - 10 ml syropu 2-4 na dobę przed posiłkami i pójściem spać;
• dzieci w wieku 2-12 lat - 0,25-0,5 ml syropu na kg masy ciała co 4-6 godzin.

Stosowanie w leczeniu choroby lokomocyjnej, w tym takich objawów jak nudności i zawroty głowy to:

• osoby dorosłe i młodzież powyżej 12. roku życia - 25 ml syropu jednorazowo do godziny przed podróżą, dawkę można powtórzyć po upływie 8-12 godzin;
• dzieci w wieku 2-12 lat - 0,25-0,5 ml syropu na kg masy ciała co 12 godzin.

Standardowa zalecana dawka w ramach działania przeciwwymiotnego to:

• osoby dorosłe i młodzież powyżej 12. roku życia - 25 ml syropy jednorazowo, a następnie 10-25 ml co 4-6 godzin;
• dzieci w wieku 2-12 lat - 0,25-0,5 ml syropu na kg masy ciała co 4-6 godzin.

W ramach leczenia uspokajającego rekomenduje się dawkę:

• osoby dorosłe i młodzież powyżej 12. roku życia - 25-50 ml syropu jednorazowo;
• dzieci w wieku 2-12 lat - 0,5-1 ml syropu na kg masy ciała jednorazowo.

Lek należy przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. Nie należy przyjmować większej niż zalecana dawki leku. Nie poprawia to skuteczności leczenia i może powodować działania niepożądane związane z przedawkowaniem substancji czynnej.

Diphergan — stosowanie leku w ciąży i okresie karmienia

W okresie ciąży lek Diphergan może powodować zagrożenie dla płodu. W związku z tym odradza się jego stosowanie. Lekarz może podjąć taką decyzję, jednak korzyści z tym związane muszą znacznie przewyższać ewentualne ryzyko. Lek Diphergan przenika do mleka matki i powoduje działania niepożądane ze strony dziecka, m.in. opisywano reakcje skórne nadwrażliwości ze strony karmionego dziecka. Jeżeli w okresie karmienia piersią Diphergan jest konieczny, to należy zaprzestać karmienia mlekiem matki.

Diphergan — możliwe skutki uboczne

Podczas stosowania leku Diphergan mogą pojawiać się skutki uboczne. Nie obejmują one każdego pacjenta. Ich rodzaj oraz skala nasilenia zależą od indywidualnych predyspozycji jego organizmu. Przykładowe działania niepożądane to m.in.:

• zaburzenia widzenia;
• niepokój ruchowy;
• senność;
• zawroty głowy;
• ból głowy;
• koszmary senne;
• zaburzenia orientacji;
• zaburzenia oka;
• zmęczenie;
• splątanie;
• suchość w jamie ustnej;
• reakcje pozapiramidowe;
• podrażnienie żołądka;
• anoreksja;
• zatrzymanie moczu;
• nieprawidłowy skład krwi (niedokrwistość hemolityczna);
• podwyższenie ciśnienia tętniczego krwi;
• żółtaczka;
• kołatanie serca;
• arytmia;
• pobudzenie ośrodkowego układu nerwowego;
• reakcje skórne nadwrażliwości na światło;
• kurcze mięśni;
• obniżenie ciśnienia krwi;
• upośledzenie sprawności psychofizycznej;
• depresja;
• zaburzenia wątroby;
• zaburzenia nerek;
• zaburzenia układu nerwowego;
• zaburzenia układu immunologicznego;
• i inne.

Wszystkie odnotowane dotychczas skutki uboczne wraz z częstotliwością ich występowania zostały wymienione w ulotce dołączonej do opakowania przez producenta. Pacjent powinien dokładnie się z nią zapoznać. Przed zastosowaniem leku należy poradzić się lekarza.

Diphergan — przeciwwskazania, środki ostrożności

Nie należy stosować leku Diphergan w przypadku nadwrażliwości na substancję czynną lub jakikolwiek inny składnik preparatu. Ponadto przeciwwskazania do stosowania tego leku to:

• stan śpiączki;
• leczenie inhibitorami enzymu monoaminooksydazy (IMAO);
• pierwsze 14 dni po przebytym leczeniu IMAO;
• zahamowanie czynności ośrodkowego układu nerwowego;
• wiek poniżej 2. roku życia.

Ponadto w określonych sytuacjach i stanach zdrowotnych pacjenta należy zachować szczególną ostrożność. Obejmuje to takie stany jak:

• padaczka (obniża próg drgawkowy);
• przerost gruczołu krokowego;
• jaskra;
• zwężenie ujścia cewki moczowej;
• choroba wrzodowa żołądka;
• zapalenie oskrzeli;
• rozstrzenie oskrzeli;
• astma oskrzelowa;
• niewydolność nerek;
• ciężka choroba wieńcowa;
• niedrożność odźwiernika dwunastnicy;
• niedoczynność wątroby.

Diphergan — interakcje z innymi lekami

Przed rozpoczęciem terapii z lekiem Diphergan należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich przyjmowanych obecnie oraz w niedalekiej przeszłości środkach farmakologicznych. Jeżeli pacjent jest leczony inhibitorami enzymu monoaminooksydazy, to przeciwwskazane jest łączenie ich z Dipherganem. Ponadto należy szczególną uwagę zwrócić na:

• adrenalina;
• leki neuroleptyczne;
• parasympatykolityki;
• leki przeciwbólowe;
• barbiturany.

Lek Diphergan nasila działanie wybranych leków, w tym m.in.: trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych, leków przeciwcholinergicznych, leków nasennych i leków uspokajających. Wszystkie te substancje zostały wymienione na ulotce dołączonej do opakowania.

FAQ — pytania o lek Diphergan