Posela

Właściwość	Wartość
Dostępność	na receptę
Wskazania	infekcje pasożytnicze
Postać	tabletki
Dawka	3 mg
Substancja czynna	iwermektyna

Posela — co to za lek, jak działa, w jakim celu się go stosuje?

Zgodnie z klasyfikacją medyczną lek Posela to preparat przeciwpasożytniczy. W swoim składzie zawiera substancję czynną iwermektynę, która jest pochodną awermektyny. Preparat ma postać tabletek. Ze względu na skład, działanie i przeznaczenie dostępny jest tylko na receptę po wcześniejszej konsultacji medycznej. Działanie substancji czynnej polega na silnym wiązaniu z kanałami chlorkowymi bramkowanymi glutaminianem we włóknach nerwowych i mięśniowych. W ten sposób zakłóca funkcje nerwowe i mięśniowe pasożytów, prowadząc do ich eliminacji z organizmu.

Preparat Posela przeznaczony jest dla osób dorosłych, młodzieży i dzieci o masie ciała równej 15 kg lub większej. Podstawowe wskazania medyczne do stosowania leku Posela to:

• leczenie infekcji jelit strongyloidozy jelitowej (anguillulosis) wywoływanej przez pasożyta o nazwie Strongyloides stercoralis;
• leczenie roztoczy skórnych (świerzbu), które mogą znaleźć się w skórze pacjenta i powodować silne swędzenie;
• leczenie zakażenia krwi zwanego mikrofilaremią spowodowanego „filariozą limfatyczną”, wywoływaną zakażeniem niedojrzałymi formami pasożyta o nazwie Wuchereria bancrofti. 

Ile kosztuje Posela?

Obecnie lek Posela dostępny jest w jednym wariancie opakowania, które zawiera 4 tabletki. Przy pełnej odpłatności uśredniona cena preparatu w aptece to:

• Posela (3 mg, tabletki, 4 szt.) - 128,00 PLN.

Czy lek Posela jest refundowany?

Zgodnie z obowiązującymi przepisami lek Posela nie podlega refundacji na żadnym poziomie niezależnie od wskazania medycznego i wieku pacjenta. Oznacza to, że ten musi pokryć całkowity koszt zakupu preparatu w aptece.

Posela — czy istnieją zamienniki?

Na ten moment na rynku dostępny jest jeden zamiennik dla leku Posela. To preparat Ivermectin Medical Valley, który również dostępny jest tylko na receptę i można stosować go tylko zgodnie z zaleceniami lekarza i na wyraźne jego wskazania.

Posela — jak dawkować?

Stosowanie i dawkowanie leku Posela ustala się indywidualnie. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Dawkowanie zależy od masy ciała, wzrostu pacjenta i rodzaju choroby. To lekarz decyduje o tym, ile tabletek należy przyjąć w ramach terapii. Lek należy przyjmować doustnie. U dzieci w wieku poniżej 6. roku życia tabletki kruszy się, aby łatwiej było je przyjąć. Należy przyjąć liczbę tabletek przepisanych przez lekarza naraz, popijając wodą na pusty żołądek.

Po przyjęciu leku przez dwie godziny nie wolno nic jeść, ponieważ nie wiadomo, czy pokarm wpływa na wchłanianie leku w organizmie i jego skuteczność. Poniżej opisano standardowe dawkowanie, w przeliczeniu na kilogram masy ciała pacjenta.

Leczenie strongyloidozy jelitowej:

• 15-24 kg masy ciała - jedna tabletka 3 mg;
• 25-35 kg masy ciała - dwie tabletki 3 mg;
• 36-50 kg masy ciała - trzy tabletki 3 mg;
• 51-65 kg masy ciała - cztery tabletki 3 mg;
• 66-79 kg masy ciała- pięć tabletek 3 mg;
• powyżej 80 kg masy ciała - sześć tabletek 3 mg.

W przypadku mikrofilaremii pod uwagę bierze się masę ciała pacjenta, jednak jeżeli jej ustalenie jej kłopotliwe, to mierzy się wzrost pacjenta i na tej podstawie dobiera dawkowanie. Leczenie mikrofilaremii wywołanej przez Wuchereria bancrofti przy podawaniu raz na 6 miesięcy:

• 15-25 kg masy ciała lub 90 cm do 119 cm wzrostu - jedna tabletka 3 mg;
• 26-44 kg masy ciała lub 120 cm do 140 cm wzrostu - dwie tabletki 3 mg;
• 45-64 kg masy ciała lub 141 cm do 158 cm wzrostu - trzy tabletki 3 mg;
• 65-84 mg masy ciała lub powyżej 158 cm wzrostu - cztery tabletki 3 mg.

Leczenie mikrofilaremii wywołanej przez Wuchereria bancrofti przy podawaniu raz na 12 miesięcy:

• 15-25 kg masy ciała lub 90 cm do 119 cm wzrostu - dwie tabletki 3 mg;
• 26-44 kg masy ciała lub 120 cm do 140 cm wzrostu - cztery tabletki 3 mg;
• 45-64 kg masy ciała lub 141 cm do 158 cm wzrostu - sześć tabletek 3 mg;
• 65-84 mg masy ciała lub powyżej 158 cm wzrostu - osiem tabletek 3 mg.

Leczenie świerzbu ludzkiego:

• dawka to 200 mikrogramów iwermektyny na każdy kilogram masy ciała;
• lekarz ustala, ile tabletek należy przyjąć;
• skuteczność leczenia potwierdzana jest dopiero po upływie 4 tygodni;
• lekarz może zdecydować się na wdrożenie drugiej dawki w ciągu 8 do 15 dni po pierwszej.

Nie wolno stosować większej niż zalecana dawki leku Posela. Nie wpływa to na poprawę skuteczności leczenia i może powodować działania niepożądane związane z przedawkowaniem substancji czynnej, w tym zaburzenia świadomości czy śpiączkę. W takiej sytuacji należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem prowadzącym.

Posela — stosowanie leku w ciąży i okresie karmienia piersią

Jeżeli pacjentka jest w ciąży lub planuje mieć dziecko, to powinna poinformować o tym lekarza. Nie zaleca się stosowania leku Posela u kobiet w ciąży. Lekarz może podjąć taką decyzję, jednak tylko wtedy, gdy jest to bezwzględnie konieczne. Preparat ten może powodować zagrożenie dla rozwoju płodu oraz komplikacje w trakcie ciąży. Substancja czynna przenika do mleka matki i może powodować działania niepożądane ze strony karmionego dziecka. W związku z tym leku Posela nie podaje się u kobiet w okresie karmienia piersią. Największe zagrożenie występuje w pierwszym tygodniu po urodzeniu. Po tym czasie lekarz może wdrożyć preparat, jednak z zachowaniem szczególnych środków ostrożności.

Posela — działania niepożądane

U pacjentów stosujących lek Posela mogą występować skutki uboczne. Nie dotyczy to każdego pacjenta. Rodzaj i nasilenie działań niepożądanych zależy od indywidualnych predyspozycji organizmu i stanu zdrowia pacjenta. Pacjent powinien może mieć następujące działania niepożądane, które wymagają natychmiastowego kontaktu z lekarzem prowadzącym:

• zespół Stevensa-Johnsona lub toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka (charakterystyczne objawy: zaczerwienione, płaskie, tarczowate lub okrągłe plamy na tułowiu, pęcherze, łuszczenie się skóry, owrzodzenia w jamie ustnej, gardle, nosie, w obrębie oczu, na narządach płciowych, poważne wysypki skórne z gorączką i objawami grypopodobnymi);
• reakcje alergiczne (trudności w oddychaniu, nagłe reakcje skórne, nagła gorączka).

Ponadto w trakcie leczenia odnotowywano takie działania niepożądane jak m.in.:

• zaburzenia świadomości;
• śpiączka;
• krew w moczu;
• ostre zapalenie wątroby;
• zwiększenie stężenia bilirubiny we krwi;
• zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych;
• zwiększenie liczby eozynofilów.

Osoby z jelitową strongyloidozą (anguillulosis) mogą mieć takie skutki uboczne jak:

• nudności lub wymioty;
• dreszcze;
• ból brzucha;
• zaparcie;
• biegunka;
• utrata apetytu;
• uczucie niezwykłego osłabienia;
• zawroty głowy;
• uczucie senności.

Osoby z mikrofilaremią spowodowaną filariozą limfatyczną wywołaną przez Wuchereria bancrofti mogą mieć następujące skutki uboczne:

• gorączka;
• pocenie się;
• dreszcze;
• zawroty głowy;
• ból lub dyskomfort w jądrze;
• dyskomfort podczas oddychania;
• nudności;
• utrata apetytu;
• ból brzucha i nadbrzusza;
• uczucie niezwykłego osłabienia;
• ból głowy;
• kaszel;
• ból gardła;
• niskie ciśnienie krwi podczas wstawania;
• bóle mięśni, stawów i całego ciała.

Osoby z ciężką infekcją wywołaną przez Loa loa mogą mieć następujące działania niepożądane:

• zmiany stanu psychicznego;
• ból szyi lub pleców;
• brak tchu;
• nieprawidłowa czynność mózgu;
• uczucie senności lub splątania;
• utrata kontroli nad pęcherzem lub jelitami;
• krwawienie w białkach oczu;
• trudności ze staniem lub chodzeniem;
• brak reagowania na inne osoby;
• zapadnięcie w śpiączkę.

Osoby ze świerzbem mogą mieć takie skutki uboczne:

• nasilenie świądu na początku leczenia.

Osoby zakażone przez Onchocerca volvulus, który powoduje ślepotę rzeczną, mogą mieć następujące działania niepożądane:

• nudności lub wymioty;
• biegunka;
• bóle stawów lub mięśni;
• wysypka lub swędzenie;
• zawroty głowy;
• obrzęk, zwłaszcza dłoni, kostek lub stóp;
• obrzęk węzłów chłonnych;
• gorączka;
• krwawienie w białkach oczu lub obrzęk powiek;
• niskie ciśnienie krwi (niedociśnienie);
• ból głowy lub uczucie zmęczenia;
• szybkie tętno;
• możliwość pogorszenia astmy;
• zmiany widzenia;
• problemy z oczami (np. zaczerwienienie, niezwykłe odczucia, infekcja).

Wszystkie skutki uboczne wraz z częstotliwością ich występowania wymieniono w ulotce dołączonej do opakowania. W przypadku wszelkich objawów niepożądanych warto zgłosić się do lekarza i o nich poinformować.

Jakie są przeciwskazania do stosowania Posela?

Przed rozpoczęciem stosowania leku Posela należy skonsultować się z lekarzem oraz dokładnie zapoznać z ulotką dołączoną do opakowania. Podstawowe przeciwwskazania do przyjmowania tego preparatu to:

• uczulenie na iwermektynę lub jakikolwiek inny składnik leku;
• występujące kiedykolwiek po zastosowaniu iwermektyny: wysypka skórna o ciężkim nasileniu się, łuszczenie się skóry, pęcherze lub owrzodzenia w jamie ustnej.

Jeżeli występuje jakiekolwiek z tych przeciwwskazań, to należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem prowadzącym. Wszystko po to, aby zadbać o bezpieczeństwo leczenia oraz zmniejszenie ryzyka wystąpienia poważnych działań niepożądanych.

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Posela?

W określonych przypadkach należy zachować szczególne środki ostrożności w trakcie przyjmowania leku Posela. Każdy pacjent powinien podlegać indywidualnej diagnostyce. Zawsze lek Posela należy przyjmować zgodnie ze wskazaniami lekarza. Należy poinformować lekarza, jeżeli:

• pacjent ma osłabiony układ odpornościowy;
• pacjent mieszka lub mieszkał w regionie Afryki, gdzie dochodzi do zakażeń ludzi przez pasożyta Loa loa zwanego również robakiem ocznym;
• u pacjenta wystąpią ciężkie reakcje skórne po przyjęciu leku iwermekytyny (np. zespól Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka);
• pacjent stosuje cytrynian dietylokarbamazyny (DEC) w leczeniu współzakażenia Onchocerca volvulus.

Wszelkie wątpliwości w zakresie stosowania tych tabletek należy omówić z lekarzem prowadzącym, a następnie postępować zgodnie z jego wskazaniami. W ten sposób zwiększa się bezpieczeństwo terapii oraz zmniejsza ryzyko skutków ubocznych.

Z czym nie łączyć Posela?

Pacjent ma obowiązek poinformowania lekarza o wszystkich lekach stosowanych obecnie lub w niedalekiej przeszłości. Jest to związane z tym, że preparat Posela może wchodzić z nimi w interakcje, zmieniając swoje działanie lub powodując skutki uboczne. Na ten moment brak szczegółowych danych o tego typu interakcjach, co wymaga od pacjenta i lekarza zachowania dodatkowych środków ostrożności. W przypadku wystąpienia jakichkolwiek negatywnych objawów należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.

Posela — skład leku

Lek Posela zawiera iwermektynę. Pozostałe składniki pomocnicze w tych tabletkach to: skrobia żelowana kukurydziana, celuloza mikrokrystaliczna E460, magnezu stearynian E470b, butylohydroksyanizol E320.

Pytania pacjentów o lek (FAQ)